Blog

Moderne censuur
Geplaatst: 14-04-2024

De laatste tijd werden steeds meer gevallen van censuur in de westerse wereld bekend. Een greep uit de laatste paar weken:
- Vlaams Belang-politicus Dries van Langenhove werd veroordeeld tot 1 jaar
gevangenisstraf en 10 jaar verlies van burgerrechten (waardoor hij niet meer politiek
actief kan zijn) omdat hij volgens de rechter zijn “publieke voorbeeldfunctie” had
verzaakt (iets dat helemaal niet strafbaar is) en hij een “vijandige sfeer schept”
waardoor “fysiek en psychisch geweld “ in de hand zouden worden gewerkt (uiterst
subjectieve en onbewijsbare aanklachten).
- Voormalig ON-presentatrice Raisa Blommestijn wordt door het OM mogelijk
vervolgd wegens “groepsbelediging” en “het aanzetten tot haat en discriminatie” in
haar tweets. Vermoedelijk een intimidatiepoging tegen deze rechtse twitteraar.
- Een Spaanse priester dreigt 3 jaar gevangenisstraf te krijgen omdat hij in een artikel
Kritiek leverde op de islam. Een “haatmisdrijf” is ook hier de aanklacht.
- In Canada is een wetsvoorstel ingediend waarin de maximum gevangenisstraf voor
“haatzaaien” van 2 naar 5 jaar gaat. Mensen kunnen al opgesloten worden als er
“redelijke gronden zijn dat zij een overtreding zullen gaan plegen.”
- Wie in Duitsland een affiche voor het raam hangt met kritiek op de regering, krijgt
bezoek van de politie.
- In Schotland is per 1 april een wet van kracht die “bedreigend of beledigend
gedrag” verbiedt ten aanzien van minderheidsgroepen. Ook “misgendering”
(iemand met het verkeerde gender aanspreken) valt hier onder.
- De Digital Services Act van de EU geeft de mogelijkheid om censuur uit te oefenen
op sociale media onder het mom van “bestrijding van desinformatie”.

Deze (pogingen tot) censuur zijn onthullend voor het Westen dat zich altijd zo beroept op zijn vrijheid van meningsuiting en andere landen op dit punt met geheven vingertje de maat neemt. Het kan echter verklaard worden aan het verlies van controle dat de elite ervaart en de panische, repressieve acties die vervolgens ondernomen worden om die totale controle weer te verwerven. De mainstreammedia (kranten en TV) werden historisch al door de elite beheerst, maar op de sociale media had men geen controle. Die moet nu alsnog verkregen worden. De elite voelt zich bedreigd door de groeiende kritiek die zij moet verduren. Maar meningen moeten met meningen bestreden worden en niet met het strafrecht. Dat nu dat strafrecht ingezet wordt om mensen de mond te snoeren laat zien dat de elite het publieke debat niet aan kan. Democratische burgers zullen zich tegen deze tendens moeten verzetten en andere burgers steunen die er het slachtoffer van dreigen te worden.

Eigen welzijn eerst
Geplaatst: 05-04-2024

In een talkshow zag ik laatst Roxane van Iperen over haar boek “Eigen welzijn eerst”. Ik dacht dat het een nieuw boek was, maar het stamt al uit 2022. Hierin analyseert ze hoe de Nederlandse middenklasse haar liberale waarden verloor en steeds rechtser werd. Met de laatste verkiezingsuitslag in het achterhoofd dus nog zeker actueel. Alleen mankeert er wel wat aan haar analyse.

Van Iperen noemt wel de toegenomen economische onzekerheid en de “fear of falling” van de middenklasse (de angst om terug te vallen in de armoede waaraan men ontstegen is), maar noemt het neoliberalisme niet bij naam: de (in feite extreem-rechtse) economische denkrichting die vanaf 1980 dominant werd. Daarbij wordt de markt allesbepalend, de overheid verkleind en collectieve voorzieningen afgebroken. Ze ziet ook niet dat de door haar verheerlijkte individualisering (vanaf de zestiger jaren) de basis heeft gelegd voor dat neoliberalisme. Na de Val van de Muur werd het neoliberalisme ook door links omarmd en ontstond wat ik het Grote Compromis of de Grote Coalitie noem: (bijna) alle partijen werden het eens over de grote lijnen waarbij het sociaal-economisch beleid rechts werd en het cultureel beleid links (met lhbti, woke en multiculti). De Paarse kabinetten (waarin links en rechts broederlijk samenwerkten) vormden de concretisering van die Grote Coalitie. Dat neoliberale beleid leidde tot toenemende onzekerheid, want vaste banen werden flex, ontslagen aan de orde van de dag en mensen moesten voortdurend concurreren om overeind te blijven. En als ze afvielen waren de sociale voorzieningen minimaal.

Een tweede grote ontwikkeling (die Van Ipereren als schijnprobleem betitelt) is de decennialange instroom van allochtonen, vooral uit niet-westerse landen met gebrekkige integratie en ontbrekende assimilatie waardoor enorme problemen ontstaan zijn, waarover tot 2000 niet gepraat mocht worden. Geen wonder dus dat er bij zoveel mensen nostalgie ontstond naar het oude Nederland, het Nederland van voor 1980, toen we die economische onzekerheid en multicultiproblemen nog niet hadden.

Hoewel het vertrouwen in de overheid al flink was gedaald leidde de coronapandemie van 2020-2022 bij grote groepen tot een echte vertrouwenscrisis. De extreme maatregelen (goeddeels onnodig bleek achteraf) en repressie politiseerden groepen mensen die tot dan toe vooral bezig waren geweest met gezondheid, welzijn en spiritualiteit. Zij verbonden zich met rechtse partijen die zich als enigen tegen de coronamaatregelen keerden. Zo ontstond het “welness-rechts” waar Van Iperen zo op afgeeft.

Ze gaat ook tekeer tegen de sociale media met hun complottheorieën, algoritmes die radicalisering bevorderen en desinformatie. Maar haar grootste bezwaar lijkt te zijn dat die vooral rechts georiënteerd zijn (als ze links waren zou ze er weinig problemen mee hebben). Je kunt die sociale media echter ook zien als bron van tegeninformatie tegen de voornamelijk linkse mainstreammedia. Links had voor de komst van de sociale media het monopolie op de informatieverstrekking (cultuur is immers links in het neoliberale Grote Compromis). En dat links heeft er nu grote moeite mee dat ook rechtse geluiden verspreid worden.

De verrechtsing van de middenklasse is dus heel begrijpelijk en veroorzaakt door het falen van zowel liberalen als links (waarover Van Iperen niet rept). Het omarmen van het neoliberalisme, de massa-immigratie en multiculti en het kritiekloos meewerken aan repressieve coronamaatregelen zijn drie factoren geweest waardoor deze partijen het vertrouwen van de middenklasse hebben verloren.

Oorlogstaal en vredesdemonstratie
Geplaatst: 24-03-2024

De oorlogstaal van zowel westerse als Russische kant wordt de laatste weken steeds dreigender. De situatie in Oekraïne de laatste maanden beschouwde ik als relatief gunstig omdat Rusland sterk staat en enige vooruitgang boekt. Dat zou de kans op escalatie verminderen, die juist ontstaat als Rusland in de hoek gedreven wordt waardoor het mogelijk tactische kernwapens gaat inzetten. Maar de dreigende instorting van Oekraïne heeft geleid tot paniek en hysterie bij de westerse leiders die nu met de wildste plannen komen om hun expansie in oostelijke richting te redden.

De Franse president Macron speculeerde over de inzet van westerse troepen in Oekraïne, wat tot een rechtstreekse confrontatie met de Russen zou leiden. In een reactie refereerde Poetin fijntjes naar het lot van westerse invallers in Rusland als Napoleon en Hitler en maakte nog eens duidelijk dat hij (kern)wapens had die hun grondgebied kunnen treffen. De beschaving zou vernietigd kunnen worden door westers handelen. “Begrijpen ze dat soms niet?” EU-president Michel stelde voor dat Europese landen een “oorlogseconomie” zouden instellen, een zot idee, alsof wij in oorlog zouden zijn.

Als reactie op de westerse plannen, de uitbreiding van de Navo en de opvoering van de defensie is Rusland bezig zich voor te bereiden op een grote oorlog met het Westen, volgens het Amerikaanse Institute for the study of war. Niet op korte termijn, maar in 2026 of ’27 zou het Russische leger daarvoor klaar moeten zijn.

Door alle oorlogstaal in het Westen wordt een boodschap voor vrede en gematigdheid niet meer geaccepteerd. Toen paus Franciscus Oekraïne opriep vredesonderhandelingen te beginnen, werd hij als marionet van Poetin weggezet. Wie niet voor 100% achter Oekraïne en de westerse oorlogsplannen staat wordt in de hoek van de vijand gezet. Een middenpositie lijkt niet meer mogelijk.

Om dat andere geluid te laten horen is het belangrijk dat zondag 31 maart een vredesdemonstratie wordt gehouden in Amsterdam. Om te protesteren tegen de éénzijdige nadruk op oorlog, om aan te dringen op een wapenstilstand en het starten van vredesonderhandelingen. Om de westerse leiders die slaapwandelend een oorlog ingerommeld worden tot de orde te roepen. Onhandig is dat de organisatoren gekozen hebben voor Eerste Paasdag, een dag die veel mensen in familieverband vieren. Laten we hopen dat er toch nog veel in Amsterdam verschijnen.

Rechtszaak tegen Richard de Mos
Geplaatst: 16-03-2024

Vijf jaar geleden begon de rechtszaak tegen Richard de Mos, de leider van de lokale partij Hart voor Den Haag. Hij werd beschuldigd van corruptie en lidmaatschap van een criminele vereniging. Vorig jaar april werd hij op alle punten vrijgesproken en werd het OM in het ongelijk gesteld. Dat OM blijkt niet tegen zijn verlies te kunnen want nu is hoger beroep ingesteld. Het effect van de eindeloos getraineerde rechtsgang is dat De Mos niet als politicus actief kan zijn. Tot nadeel van de lokale politiek in Den Haag, want zijn partij is de grootste en nodig voor een stabiel stadsbestuur.

Het gaat hier overduidelijk om een politiek proces, geïnstigeerd door het establishment. Dat blijkt uit het jarenlang rekken van de procedure waardoor De Mos al die tijd niet politiek actief kon zijn. Het blijkt ook uit de eis in dit hoger beroep waarbij geëist wordt dat hij nog eens vier jaar geen openbaar ambt mag bekleden. Hij is leider van een zogenaamd “populistische” partij en de elite onderneemt alles om die uit te schakelen of het functioneren zo moeilijk mogelijk te maken. We zagen dat in het verleden ook bij het proces tegen Geert Wilders en de coronacriticus Willem Engel. Omdat de elite de openbare discussie en politieke strijd niet aankan wordt naar het strafrecht gegrepen om “lastige” mensen monddood te maken en politiek uit te schakelen. Daarbij blijkt ook dat de rechterlijke macht in Nederland niet onafhankelijk is maar aangestuurd wordt door het politieke establishment. Een situatie die vergelijkbaar is met die in Rusland en andere dictaturen. De elite belijdt met de mond het belang van democratie en rechtsstaat, maar is zelf vooral bezig die te ondermijnen.

Het hoger beroep loopt momenteel en binnen afzienbare tijd zal de rechter een uitspraak doen. Afhankelijk van de uitkomst zullen we zien of we nog in een rechtsstaat leven of inmiddels toch echt in een bananenrepubliek zijn terecht gekomen.

Holocaustmuseum en Gaza-oorlog
Geplaatst: 11-03-2024

Afgelopen zondag was ik voor een cultureel dagje naar Amsterdam. Muziek in het Concertgebouw, Stedelijk Museum (oude collectie goed, de nieuwe “diversiteits”-collectie heel matig) en daarna de platenzaak Concerto. Na afloop dronk ik een biertje op een terras aan het Rembrandtsplein. Ik werd bediend door een jong meisje van onduidelijke (Midden-Oosterse?) herkomst. Op een gegeven moment klonk in sterkte toenemend rumoer en kwam een groep Palestina-demonstranten langsgestroomd. Ik zag de serveerster het V-teken maken naar de demonstranten en door de emotie een traan laten. Toen ik haar later zei dat de demonstratie haar aangegrepen had moest ze opnieuw haar tranen onderdrukken. Sympathiek om te zien hoe iemand zo meeleeft met de ellende van anderen ver weg.

Later begreep ik dat het te maken had met de opening van het Holocaustmuseum, waarbij de Israëlische president Herzog aanwezig was. Bijzonder ontactisch om deze man, die zich als een havik ontpopt heeft, op dit moment hiervoor uit te nodigen. Israël voert immers op een zodanige manier de Gaza-oorlog dat je inmiddels ook over genocide kunt spreken. In een “gewone” oorlog kunnen mensen naar het buitenland vluchten, maar de Gazanen kunnen nergens heen. Niet alleen Hamas wordt aangevallen, maar complete woonwijken worden door Israël platgegooid. Daarbij wordt de humanitaire hulpverlening ernstig belemmerd waardoor honderdduizenden mensen dreigen te verhongeren. De term genocide lijkt dan wel op zijn plaats, als intentionele poging een bevolking of deel daarvan uit te moorden. De president van zo’n land uitnodigen om een Holocaustmuseum te openen wordt dan een gotspe.

De Gaza-oorlog maakt ook de hypocrisie van het Westen heel duidelijk. Men doet moralistisch over de Oekraïne-oorlog en haalt uit naar agressor Rusland, maar Israël blijft men steunen. VN-resoluties worden gesaboteerd en de wapenhulp gaat op volle kracht door. Oproepen aan het land om zich te matigen zijn voor de bühne, want men dreigt niet die steun in te trekken. Het argument dat er een verschil is tussen Rusland en Israël omdat de laatste door Hamas werd aangevallen en nu terugvecht overtuigt niet. Natuurlijk heeft Israël het recht zich te verdedigen, maar tegengeweld moet proportioneel zijn en moet burgers zoveel mogelijk ontzien. Aan die voorwaarden voldoet de Israëlische aanpak niet, sterker nog: het begint op genocide te lijken. Dat is een verwijt dat je zelfs de Russen niet kunt maken. Gaza is daarom erger dan Oekraïne en de onvoorwaardelijke westerse steun aan Israël ondermijnt daarom alle moralistische praatjes over de Oekraïne-oorlog. Als die houding niet verandert kan over een poosje een tweede Holocaustmuseum in Amsterdam geopend worden: over de Gaza-holocaust.

Toeslagenstelsel en basisinkomen
Geplaatst: 03-03-2024

De commissie-Vermeij bracht afgelopen week haar rapport uit over de mogelijke herziening van de arbeidsongeschiktheidsregelingen. Door toegenomen complexiteit werkt het stelsel niet meer. Dat geldt ook voor de uitgebreide toeslagenstelsels waarbij de kindertoeslagaffaire het failliet overduidelijk heeft aangetoond. Regelingen zijn buitengewoon complex, waardoor mensen hun weg erin niet meer kunnen vinden en fouten worden genadeloos afgestraft. Ook is een gigantisch administratie- en controleapparaat nodig voor de uitvoering ervan. Het is één van de redenen waarom het aantal ambtenaren explosief stijgt en inmiddels de 1 miljoen voorbij is.

De oorzaak is dat mensen aan de onderkant te weinig salaris of uitkering krijgen waardoor allerlei toeslagen ingevoerd zijn om hun inkomen op een leefbaar niveau te krijgen. Een simpele oplossing is het minimumsalaris (fors) te verhogen waardoor ook de daaraan gekoppelde uitkeringen evenredig omhoog gaan en vervolgens alle toeslagen af te schaffen. De kosten kunnen grotendeels gedekt worden door de afschaffing van alle administratie- en controleapparaten. Daarmee gaat ook het aantal ambtenaren weer omlaag. Deze besparing bij de overheid kan overgeboekt worden naar het bedrijfsleven (middels verlaging van de belasting) zodat zij de hogere salarissen kunnen betalen.

Een radicaler idee is de invoering van een basisinkomen, waarover al decennia gediscussieerd wordt. Daarbij krijgt iedereen vanaf 18 tot aan zijn dood maandelijks een vast bedrag, ongeacht of je werkt, werkloos bent, gepensioneerd, ziek of studerend. Werkenden betalen hun eigen basisinkomen door hogere belasting terwijl het hele uitkeringsstelsel voor studenten, zieken en permanent arbeidsongeschikten afgeschaft wordt en het ermee gemoeide geld beschikbaar komt voor financiering van het basisinkomen. En ook hier kan bezuinigd worden door het afschaffen van alle administratie- en controleapparaten. Wie ziek of arbeidsongeschikt wordt en meer dan dit basisbedrag wil kan zich particulier of collectief (via de vakbond) bijverzekeren. Natuurlijk is de invoering van een basisinkomen ingewikkeld en zitten er allerlei haken en ogen aan (bijvoorbeeld de vraag of mensen nog wel gaan werken als ze toch al een leefbaar inkomen krijgen), maar het is de moeite van het onderzoeken waard.

Strompelende kabinetsformatie
Geplaatst: 25-02-2024

Eén van mijn voorspellingen voor dit jaar is al niet uitgekomen: dat er snel een nieuw kabinet zou zijn, misschien al in februari. Hoewel het voor de hand lag dat de grote winnaars PVV, NSC en BBB een kabinet zouden vormen met de VVD (nodig voor een meerderheid), zaten deze partijen ook inhoudelijk dicht bij elkaar. Bovendien is er geen alternatief zolang de VVD niet met links in zee wil, en die aversie lijkt blijvend.

Toch ontstonden meteen al grote problemen doordat de VVD de merkwaardige draai maakte niet in een kabinet te willen stappen maar slechts te gedogen, hoewel daar nu verandering in lijkt te komen. Serieuzer waren de obstakels van NSC, waarbij het aanvankelijk vooral ging om rechtsstaat en grondwet. Dit is in besprekingen geregeld waarna Omtzigt toch uit het formatieproces stapte. Duidelijk is dat hij het liefst slechts een paar zetels had gekregen, waarna hij vanuit de oppositie zijn Kamerwerk had kunnen voortzetten. Maar nu hij zo groot is geworden schept dat verantwoordelijkheid en dat kan hij niet aan. NSC is bang dat deelname aan een kabinet met PVV een “afbreukrisico” heeft en de “goede naam van de partij” zal aantasten. De partij laat daarmee zien vooral bezig te zijn met eigenbelang en het nationaal belang daaraan ondergeschikt te maken.

BBB en PVV zijn momenteel de enige constructieve partijen die het belang van het land voorop stellen, waarbij met name de laatste partij veel water bij de wijn wil doen om tot een kabinet te komen. Er bestaan nog altijd mogelijkheden voor een rechts minderheidskabinet dat gedoogd gaat worden door NSC (hoewel de combinatie van Forum, SGP en JA21 ook voldoende is). Of de (wan)constructie van een extraparlementair kabinet dat geen verbinding heeft met de Kamer en met wisselende meerderheden moet regeren. De laatste optie is m.i. een keuze voor instabiliteit terwijl er ook geen duidelijke eenheid van beleid zal zijn. Een dergelijk kabinet zal niet lang zitten. Een minderheidskabinet maakt meer kans, hoewel ook dat elk moment kan vallen als een Kamermeerderheid er genoeg van heeft.

Wat dan volgt (en wat ook zal gebeuren als deze formatie mislukt) zijn nieuwe verkiezingen. Volgens de peilingen groeit de PVV dan door naar zo’n 50 zetels terwijl VVD en NSC fors gaan verliezen. De onderhandelingspositie van die laatste twee partijen zal dan veel zwakker worden. Een reden voor ze om toch was constructiever de huidige coalitieonderhandelingen in te gaan, nu ze nog over een veel groter aantal zetels beschikken.

Grensoverschrijdend gedrag bij de NPO
Geplaatst: 04-02-2024

Afgelopen week kwam de commissie-Van Rijn met zijn rapport over grensoverschrijdend gedrag bij de NPO. De situatie is veel erger dan we op grond van publicaties over De Wereld Draait Door en NOS Sport al wisten. Driekwart van de omroepmedewerkers heeft te maken gehad met grensoverschrijdend gedrag en naast verbaal geweld is ook fysiek geweld gebruikt en is er sprake van discriminatie en seksisme. Bij de NOS is het het ergste en is zelfs 85% met dit soort gedrag geconfronteerd. Leidinggevenden deden niets om het wangedrag te stoppen.

Er wordt nu gedaan alsof de NPO een uitzondering is, maar als links bolwerk staat het model voor heel veel linkse organisaties. Daaronder vallen organisaties in het onderwijs, welzijnswerk en gezondheidszorg, de hele cultuursector en het grootste deel van de mediawereld. Binnen die linkse wereld is de communistische cultuur dominant geworden en die valt te herkennen aan sterke hiërarchie, autoritaire omgangsvormen, topdown, snel geneigd tot intimidatie en het gebruik van (psychisch en fysiek) geweld. Natuurlijk zal de omvang en intensiteit per sector en per organisatie verschillen en de NPO mag een extreem voorbeeld zijn, maar de grote lijn is overal herkenbaar.

Bij een vroegere werkgever hadden we het over onze organisatie als “het Oostblok”: het was een beetje linksig, maar tegelijk heel repressief. Links heeft de mond vol over sociaal zijn en rechtvaardigheid, maar maakt hier in de praktijk zelden iets van waar. Op politiek niveau heeft het geleid tot de grootste terreurregimes uit de geschiedenis (de Sovjet-Unie en China) en op organisatieniveau tot een personeelsbeleid dat zelden sociaal of democratisch is. Een linkse organisatie is vaak een DDR in het klein. Dat inzicht zou tot zelfonderzoek moeten leiden bij al die instellingen, ook bij de Volkskrant die nu zo verlekkerd en met geheven vingertje over de wantoestanden bij de NPO bericht.

Gaza en Oekraïne
Geplaatst: 29-01-2024

Er is een opmerkelijk verschil in benadering door het Westen van de Gaza-oorlog en de Oekraïne-oorlog. Bij Gaza wordt sterk aangedrongen op een wapenstilstand en een bestand terwijl er bij Oekraïne alleen oorlogszuchtige taal wordt uitgeslagen en geen enkele poging wordt ondernomen om tot vrede te komen. In het laatste geval wordt hypocriet gejammerd over het grote aantal slachtoffers, terwijl tegelijk benadrukt wordt dat Oekraïne moet doorvechten en dat er meer wapens naartoe moeten: dus nóg meer slachtoffers!

De westerse media zijn vooral propagandakanalen voor de Oekraïense regering die tot voor kort berichtten hoe goed het land het deed en hoe zwak Rusland stond, maar sinds kort kun je tussen de regels doorlezen dat de situatie heel anders is. Oekraïne is niet meer in staat tot offensieven en mag blij zijn als ze de huidige frontlijn kunnen behouden. De luchtverdediging wordt verzwakt en steeds meer Russische raketten en drones komen erdoor heen. En de wapenhulp uit Amerika stagneert terwijl Europa door zijn voorraden heen is en niet veel meer kan leveren.

Dit heeft geleid tot wanhoop en paniek bij westerse politici, gevolgd door een oorlogshysterie die we sinds de Koude Oorlog niet meer hebben meegemaakt. De bewapening wordt opgeschroefd, grote militaire oefeningen gehouden en het publiek voorbereid op een oorlog met Rusland. In Zweden raakten kinderen al in paniek toen ze op TV hoorden dat er mogelijk oorlog komt. Voortdurend over oorlog praten kan een selffulfilling prophecy worden en dan komt er ook oorlog. Westerse politici zijn daarom totaal onverantwoord bezig.

Waarom dan dat grote verschil met Gaza, waar men voortdurend aandringt op vrede? Omdat het westen daar niets te verliezen heeft bij een bestand, maar in Oekraïne wel. Een onderhandelde vrede daar zal ertoe leiden dat Rusland de veroverde gebieden zal behouden (dat is nog het ergste niet), maar ook dat Oekraïne geen lid van EU en Navo mag worden. En dat was waar het Westen op uit is: expansie in oostelijke richting waarbij Rusland een hinderpaal werd. Daarom moest Rusland gebroken en verslagen worden. Maar opnieuw is duidelijk dat men (na Napoleon en Hitler) Rusland onderschat heeft: het blijkt veel sterker en taaier dan men in zijn arrogantie had verwacht. Nu Rusland de oorlog lijkt te gaan winnen wordt het Westen hysterisch en begint aan te sturen op een Derde Wereldoorlog. Het is momenteel cruciaal dat deze levensgevaarlijke koers omgebogen wordt en er vredesinitiatieven ontplooid worden.

Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050
Geplaatst: 22-01-2024

Vorige week verscheen het rapport van de staatscommissie “Demografische Ontwikkelingen 2050”, waarna de Volkskrant zuur opmerkte: “De tijd dat immigratiebeperking vooral een rechts verkiezingsthema was, lijkt voorbij.” De staatscommissie schetst in haar rapport drie scenario’s. Niets doen en op de huidige voet doorgaan levert een bevolkingsgroei op van de huidige 18 miljoen naar 23 miljoen in 2050. Allochtonen zullen dan een kwart van de bevolking vormen. Arbeidstekorten in bijvoorbeeld onderwijs en zorg kunnen door die groei opgelost worden, maar het woningtekort zal steeds groter worden omdat tegen zo’n groei niet op te bouwen valt.

Het tweede scenario, dat de voorkeur heeft van de commissie, is gematigde groei door mild ingrijpen. De bevolking groeit dan naar 19 – 20 miljoen, de economie kan blijven draaien terwijl de druk op de voorzieningen behapbaar is. In het derde scenario is sprake van bevolkingskrimp naar 16 – 17 miljoen, te bereiken door een forse afname van de immigratie (de natuurlijke aanwas is al vrijwel nul). Hoewel dat meer leefruimte en meer natuur geeft, meent de commissie dat de economische groei daardoor afneemt, idem de koopkracht en dat er door de vergrijzing tekorten aan werknemers ontstaan. Ook kunnen de voorzieningen en daarmee de leefbaarheid op het platteland afnemen.

Mijn probleem met dit rapport is dat ervan wordt uitgegaan dat de huidige situatie goed is en dat groei (al is het dan gematigde groei) een dogma is. Maar Nederland is nu al overbevolkt: ons kleine territorium kan de milieudruk van 18 miljoen mensen al niet aan en het biedt niet de bestaansmogelijkheden voor zoveel mensen (het grootste deel van ons voedsel moet geïmporteerd worden). Er is een enorme druk op onderwijs en zorg en een groot tekort aan woningen.

Bevolkingskrimp middels een drastische afname van de immigratie lijkt dus de beste keus. Dat kan door de vergrijzing tot problemen leiden (een verstoorde balans tussen actieven en inactieven), maar dat is slechts tijdelijk: als de babyboomers zijn uitgestorven keert die balans terug. Arbeidstekorten zullen ook sterk afnemen door de enorme robotisering en automatisering (AI) die op ons afkomt. In onderwijs en zorg zal dat minder effect hebben, maar andere sectoren (fabriekswerk, administratief werk) zullen een grote uitstroom te zien geven van mensen die vervolgens omgeschoold kunnen worden voor school of ziekenhuis. En voor rust, ruimte en natuur is bevolkingskrimp alleen maar positief. Het advies van mijn persoonlijke staatscommissie is dus: bevolkingskrimp!

2023 warmste jaar ooit
Geplaatst: 13-01-2024

Het jaar 2023 was het warmste jaar ooit gemeten, werd onlangs bekend gemaakt. De gemiddelde temperatuur liep op tot 1,48 graden warmer dan in 1850. In De Volkskrant werd het “waarschijnlijk het warmste jaar in meer dan 100 duizend jaar” genoemd. Dat is echter baarlijke nonsens: in de late middeleeuwen was het warmer dan nu met landbouw op Groenland en wijnbouw in Engeland.

Een gemiddelde temperatuur voor de hele aarde berekenen is op zich al problematisch. Er is geen wereldklimaat. Klimaat is een regionaal fenomeen: je hebt woestijnklimaat, poolklimaat, tropisch klimaat etc. Om de tendensen van al die klimaatzones om te rekenen naar één cijfer is heel moeilijk. Het gebeurt wel, maar met een foutmarge van 50%. Het zou dus ook kunnen dat de werkelijke temperatuurstijging 0,8 graden was.

Er werden in het krantenbericht allerlei records genoemd: minder zeeijs dan ooit voor Antarctica, in Europa de warmste september, oceaanwater van april tot december recordtemperatuur, juli en augustus de twee warmste maanden ooit.
Het is natuurlijk maar welke feiten je vermeldt. Deze winter was het in Scandinavië kouder dan ooit met -43 graden. Ook zeggen cijfers van één jaar helemaal niets. Het weer is een wisselvallig fenomeen. Alleen lange termijnontwikkelingen zeggen iets. In Nederland werd lang gemekkerd dat het te droog werd, maar 2023 werd het natste jaar ooit gemeten. De trend hier is steeds meer neerslag, dus droogte is echt geen probleem.

Het krantenbericht was wel zo eerlijk om toe te geven dat ook El Niño bijdroeg aan de temperatuurstijging. De komende jaren zal die wereldtemperatuur dus weer wat omlaag gaan. Het klimaat kent golven van enkele eeuwen: warm in de Romeinse tijd, kouder in de vroege middeleeuwen, warm in de late middeleeuwen, toen de kleine ijstijd en vanaf 1850 wordt de aarde weer warmer. Broeikasgassen spelen een rol, maar daarnaast is er gewoon de natuurlijke opwarming die niet te stoppen is. Ook al zouden we morgen wereldwijd stoppen met het uitstoten van CO₂. Dat is geen reden om op klimaatgebied maar niks te doen, maar de éénzijdige fixatie op stoppen met fossiel levert onrealistische illusies op. Het klimaat verandert onvermijdelijk, we zullen ons erop moeten instellen.

Woke en de universiteit
Geplaatst: 06-01-2024

Kort geleden moest Claudine Gay opstappen als president van Harvard University, niet lang daarvoor vooraf gegaan door Elizabeth Magill, president van de Universiteit van Pennsylvania. Beiden hadden tijdens een hoorzitting van het Amerikaanse Congres ontwijkende antwoorden gegeven op de directe vraag of het oproepen tot genocide op joden in strijd was met de academische waarden en normen. Beiden namen hiermee de dominante woke-cultuur op hun universiteiten in bescherming. Terecht dus dat ze aftraden.

De Volkskrant presenteerde het als onderdeel van een rechtse “aanval op het onderwijs”. Dat is het niet, het is een aanval op de linkse dominantie binnen het onderwijs. Links heeft die “aanval op het onderwijs” al twintig jaar geleden ingezet. Universiteiten zijn steeds meer linkse bolwerken geworden waarbij modetermen als “diversiteit” en “inclusiviteit” gebruikt worden om de academische vrijheid in te perken. Professoren worden door woke-studenten gekapitteld als hun lesstof niet politiek correct genoeg is of als op hun literatuurlijsten te weinig vrouwelijke en zwarte auteurs staan. “Safe spaces” werden gecreëerd om studenten niet te confronteren met ideeën die tegen hun opvattingen ingaan en ze vooral te bevestigen in hun vooroordelen. Gastcolleges van conservatieve geleerden en denkers werden door activistische studenten (“social justice warriors”) verhinderd in het kader van “deplatforming”: rechts mocht geen platform geboden worden, alleen linkse visies mogen geuit worden. Het is begrijpelijk dat deze repressieve woke-cultuur tot een rechtse reactie geleid heeft.

Links is nu ook in Nederland in paniek en vreest dat deze rechtse tegenbeweging ook de Nederlandse universiteiten niet zal ontzien. De Volkskrant komt nu hypocriet met een oproep tot gematigdheid en het verminderen van polarisatie, maar had de afgelopen twintig jaar geen probleem met de linkse polarisatie. Actie betekent nog altijd reactie. Het extreme wokisme roept automatisch tegenacties op. Wie minder polarisatie wil zal dus dit wokisme allereerst moeten neutraliseren. Universiteiten moeten ook hier weer bolwerken worden van academische vrijheid waar zonder taboes onderwijs, onderzoek en debat kan plaatsvinden door mensen met de meest verschillende achtergronden en visies. En daarvoor moet een einde komen aan de woke-cultuur, de safe spaces en het repressief opleggen van “diversiteit en inclusie”.

Wat gaat 2024 brengen?
Geplaatst: 30-12-2023

Eind vorig jaar voorspelde ik dat we van een oorlogsjaar naar een armoedejaar zouden gaan door de Oekraïne-oorlog en de daardoor veroorzaakte energietekorten en inflatie. Dat is door alle maatregelen van de regering als het prijsplafond toch meegevallen, al zitten heel veel mensen financieel moeilijk. Door het lage gasverbruik als gevolg van de vorige milde winter en het zuinige stookgedrag van de burger is er deze winter ook geen gebrek aan gas. Voorspellen blijft moeilijk, maar we proberen het opnieuw voor 2024.

Hoewel ik na het mislukken van het zomeroffensief van Oekraïne in de afgelopen maanden al vredesonderhandelingen had verwacht, blijven beide partijen koppig doorgaan met de oorlog. Oekraïne staat er nu echter veel slechter voor dan een jaar terug. De hulp uit het Westen stokt en het heeft moeite de verliezen aan mankracht op te vangen; steeds oudere mannen moeten ingezet worden als frontsoldaten. Rusland daarentegen wordt steeds sterker en kan de oorlog veel langer volhouden. Ik verwacht daarom komend jaar een einde aan de oorlog: via vredesonderhandelingen als Zelensky verstandig is of anders na een militaire doorbraak en overwinning van de Russen. Het zal in beide gevallen een enorme nederlaag voor het Westen worden, want EU- en NAVO-lidmaatschap van Oekraïne zullen dan niet meer aan de orde zijn.

De verschrikkelijke Gaza-oorlog vormde de onaangename uitsmijter van dit jaar. Hoewel het einde daarvan al ver weg lijkt te liggen (want wat Israël wil bereiken lijkt het zelf niet te weten) begint de kans op escalatie steeds groter te worden. Als Hezbollah deel gaat nemen moet Israël ook in Libanon optreden en twee oorlogen tegelijk lijkt het niet aan te kunnen. Het gevaar bestaat dat Iran zijn bondgenoot Hezbollah te hulp komt waarbij een echt grote oorlog in het Midden-Oosten ontstaat, zeker als de Verenigde Staten dan met Israël gaan meevechten. Als Iran de Straat van Hormuz afsluit zullen er olietekorten ontstaan en zal de prijs van brandstof al snel verdubbelen, met opnieuw enorme inflatie als gevolg.

In november worden de Amerikaanse presidentsverkiezingen gehouden en ik verwacht dat Donald Trump opnieuw wordt gekozen. Zelfs (of juist) als hij vanuit de gevangenis campagne moet gaan voeren na veroordeling in één van de rechtszaken waarin hij verwikkeld is. De gevolgen zullen immens zijn, zeker voor Oekraïne dat dan tot vrede gedwongen zal worden (als het tegen die tijd al niet vrede is), maar ook komt het voortbestaan van de NAVO op het spel te staan en zal Europa voor zijn eigen veiligheid moeten gaan zorgen.

Om niet al te negatief te eindigen ben ik positief over de binnenlands-politieke situatie na de verkiezingen. Ik verwacht dat er snel een nieuw kabinet is (misschien al wel in februari) en denk dat veel problemen krachtdadig aangepakt gaan worden die jaren hebben doorgezeurd. Een forse inperking van de massa-immigratie en mede daardoor minder problemen in onderwijs, zorg en woningmarkt. Afschaffing van de stikstofregels en daardoor ruimte voor boeren en het weer opstarten van de bouwsector (met ook weer gunstige effecten op de woningmarkt). Sociale maatregelen als afschaffen eigen bijdrage, huurverlaging en Btw-verlaging waardoor de koopkracht stijgt en de armoede daalt. En in het algemeen een relaxtere sfeer zonder klimaathysterie en woke-waanzin. Al zou het in de rest van de wereld slechter gaan, dan zal het een verademing zijn om het in Nederland beter te zien worden.

Linkse frustratie
Geplaatst: 23-12-2023

De politieke omwenteling na de laatste verkiezingen blijft Nederland in zijn greep houden. Vooral het progressieve volksdeel is in verwarring en paniek. Aanvankelijk werd elke strohalm aangegrepen om te blijven geloven dat de formatie van een centrum-rechts kabinet in de beginfase zou stranden, maar nu deze partijen “met een goed gevoel” de kerstvakantie ingaan begint de realiteit steeds meer tot de linkse mannenbroeders door te dringen.

Veel linkse columnisten gaan zich schuimbekkend te buiten aan scheldpartijen richting het “domme rechtse volk” (deplorables) dat BBB en PVV heeft gestemd. Ze laten hiermee zien dat ze minachting hebben voor de bevolking en omgekeerd zijn ze volgens recent onderzoek de steun van hun traditionele achterban kwijt. Slechts 10% van de arbeidersklasse stemt nog links, 40% zit bij de PVV!

De afgelopen weken werd een interessante documentairereeks vertoond op TV van filmmaakster Sahar Meradji over extreem-rechts. Erg extreem waren de mensen die ze volgde overigens niet: ze demonstreerden vreedzaam, voerden straatgesprekjes of bezochten een rechtse infomarkt. Maar in de linkse media werd direct geklaagd over te weinig kritisch doorvragen en “normalisering” van dit gedachtengoed. Nu had Meradji vorig jaar een serie over extreem-links met antifa en Extinction Rebellion, die ze precies hetzelfde benaderde (open, ruimdenkend, geïnteresseerd) dus toen had je kunnen klagen over “normalisering” van dat gedachtengoed. Maar daar heeft links uiteraard geen bezwaar tegen.

Wat je de geschokte en gefrustreerde linkse opiniemakers kunt verwijten is dat ze (op een enkele uitzondering na) geen enkele zelfreflectie toepassen. Kritisch zelfonderzoek wordt niet toegepast. Want hoe kan het dat dit gebeurd is? Hoe kan links 90% van zijn oude achterban zijn kwijtgeraakt? Kan dit soms veroorzaakt zijn door het beleid dat de afgelopen decennia gevoerd is? Met stimulering van massa-immigratie, multiculti, woke-waanzin, lhbti-gekte en klimaathysterie.

Maar nee, links stelt zijn beleid absoluut niet ter discussie en gaat koppig door op de (doodlopende) weg. Ik denk dat dit politiek autisme veroorzaakt wordt doordat links vrijwel alle media, de cultuursector en het onderwijs beheerst. Alles wat kinderen, jongeren en volwassenen via onderwijs, media en cultuur te horen krijgen is de linkse kijk op de wereld. Door die vrijwel absolute linkse dominantie lijkt het alsof links op elk terrein de baas is en het vanzelfsprekende recht heeft alle beslissingen te nemen. Maar die culturele dominantie staat in geen enkele verhouding tot het aantal kamerzetels voor links: minder dan éénderde! Door politieke verhoudingen kon links in de afgelopen decennia toch vrijwel altijd deel uitmaken van een kabinet en daarmee het beleid beïnvloeden. Nu de blokkade van radicaal rechts opgeheven is en er een echt centrum-rechts kabinet lijkt te komen begint links zich eindelijk bewust te worden van de discrepantie tussen zijn culturele en zijn politieke macht. Vandaar de schuimbekkende, machteloze woede van zoveel gefrustreerde linkse columnisten.

De afgang van de SP
Geplaatst: 16-12-2023

De SP is bij de afgelopen verkiezingen gehalveerd en ging van 9 naar 5 zetels (eigenlijk 4, maar ze kregen net een restzetel) en nu is ook Lilian Marijnissen afgetreden als partijleider en fractievoorzitter. Daarmee is de SP bijna terug bij af. In 1994 kwamen ze in de Tweede Kamer met 2 zetels en daarna was er onder Jan Marijnissen een constante groei tot 25 zetels in 2006. Vervolgens ging het weer bergafwaarts via 15 zetels naar 9 en nu dus 5.

Hoe kon het zo misgaan? Een reden is de maoïstische oorsprong van de partij met een cultuur die nog altijd autoritair en topdown is. De partijtop beslist alles, de leden moeten volgen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 mochten partijafdelingen die niet genoeg geflyerd hadden niet meedoen van de leiding. Het leidde ertoe dat in veel steden geen SP-fractie meer in de raad zat. Of, zoals hier in Deventer, de leden met een eigen partij gingen meedoen. In 2020/21 vocht de partijtop een strijd uit met de eigen jongerenorganisatie ROOD, waarna die buiten de partij verder ging.

De SP heeft ook altijd kansen laten lopen om tot een kabinet toe te treden. In 2021 was er bij de vorming van Rutte IV een gouden kans omdat D66 een linkse partij erbij wilde hebben en CDA en VVD niet twee linkse partijen wilden. GroenLinks en de PvdA hielden elkaar vast en vielen dus af, waarna de SP erin had kunnen stappen. Maar Lilian Marijnissen sloot Rutte categorisch uit als premier, waarna ook deze kans misliep.

Ook het samengaan met GroenLinks en PvdA in één grote linkse partij werd door de SP ontlopen. Zo’n grote partij had zeker 30-35 zetels kunnen halen en daarmee mogelijk de grootste kunnen worden. De combinatie van GroenLinks en PvdA was daarvoor niet voldoende.

Maar doorslaggevend is volgens mij dat de SP nooit volledig aansluiting heeft kunnen vinden bij wat de massa van de Nederlandse bevolking wil: een sociaal beleid (uitkeringen, zorg etc) en een harde aanpak van criminaliteit en immigratie. Dat sociale beleid zat bij de SP altijd wel goed, maar zij heeft nooit de softe linkse benadering van misdaad en immigratie kunnen laten vallen. Was dat wel gebeurd dan had de SP kunnen doorgroeien tot de grootste Nederlandse partij. Wilders heeft die koppeling met zijn PVV wel gemaakt en kon zo zijn historische verkiezingszege boeken.

Oekraïne verliest oorlog
Geplaatst: 09-12-2023

Ik schreef het in dit blog al in de zomer maar westerse politici en journalisten beginnen het nu pas door te krijgen: het Oekraïense offensief is mislukt, er is een patstelling ontstaan en Oekraïne kan deze oorlog niet meer winnen. De genoemde politici en mediamensen zijn verbijsterd dat Rusland bereid is tienduizenden levens op te offeren om koste wat kost stand te houden. Het verraadt dat deze zogenaamde “deskundigen” geen historische kennis hebben. Want Rusland heeft altijd op deze manier oorlog gevoerd. In de Tweede Wereldoorlog sneuvelden aan het Oostfront tegenover elke Duitser vier tot vijf Russen. Het maakte Stalin niet uit hoeveel miljoen van zijn onderdanen stierven, als hij de oorlog maar won. Eindeloze stormlopen van miljoenen soldaten met even eindeloze hoeveelheden materieel braken het Duitse leger dat beter was, maar minder manschappen en materieel had.

Hetzelfde zie je nu gebeuren in Oekraïne. De Russen lijden grotere verliezen dan de Oekraïners, maar zij kunnen dat hebben terwijl Oekraïne steeds meer verzwakt wordt. Een langdurige uitputtingsoorlog is daarom in het voordeel van Poetin. De gemiddelde leeftijd van de Oekraïense soldaat is al 43 jaar; over een jaar zal dat 50 zijn en over twee jaar 55. Die oudere soldaten hebben een slechtere gezondheid en een slechtere conditie en kunnen dus minder aan op het slagveld. Het merendeel zit al bijna twee jaar aan het front en is lichamelijk en psychisch uitgeput. De westerse “deskundigen” kunnen wel tetteren dat er meer wapens geleverd moeten worden, maar er is mankracht nodig om die te bedienen en juist die mankracht neemt af en verzwakt.

Die levering van westerse wapens komt al in gevaar doordat het politieke draagvlak ervoor afkalft (de Republikeinen in de VS en de populisten in Europa) en doordat er steeds minder te leveren valt. Vooral Europa is door zijn voorraden heen en het lijkt niet verstandig om al ons legermaterieel aan Oekraïne te geven; we zouden dan zelf geen leger meer overhouden. Oekraïne kijkt dus aan tegen een toekomst van minder wapenleveranties en afnemende mankracht. Het Russische leger wordt sterker doordat de eigen wapenindustrie op volle toeren draait en er nog makkelijk honderdduizenden (vrij) jonge reservisten gemobiliseerd kunnen worden.

Er zijn dus twee opties voor Oekraïne. Of het begint vredesonderhandelingen waarbij Rusland hoge eisen zal stellen (behoud van alles dat ze veroverd hebben en de belofte dat Oekraïne geen lid van Navo en EU wordt). Of het gaat in de loop van volgend jaar de oorlog verliezen en dan zullen ze nog veel slechter af zijn. Hoe het ook uitpakt: het Westen zal (opnieuw) een zware nederlaag lijden en onder ogen moeten zien dat het niet langer de wereld bestiert. De Andere Krant maakte onlangs bekend dat de oorlog al na enkele weken afgelopen had kunnen zijn: er lag bijna een akkoord tussen Oekraïne en Rusland waarbij de Russen zich zouden terugtrekken en Oekraïne zou beloven geen Navolid te worden. Dit akkoord werd echter afgeschoten door het Westen en het land kreeg de opdracht door te vechten. De reden voor deze oorlog is dus niet dat gevochten wordt voor de vrijheid van Oekraïne en Europa, maar de expansiedrang van EU en Navo. Die expansie lijkt nu hardhandig afgestopt te worden.

Klimaattop in Dubai
Geplaatst: 03-12-2023

In Dubai is momenteel de klimaatconferentie COP28 van de Verenigde Naties aan de gang. Ongetwijfeld zullen we weer te horen krijgen dat rampen ons zullen treffen als er niet snel extreme maatregelen genomen worden om de CO₂-uitstoot te verminderen. In Nederland valt het met die gevolgen wel mee. In 2019 hadden we een hittegolf en werd met ruim 40 graden het record van Warnsveld na 75 jaar gebroken. Het is op zich al opmerkelijk dat, ondanks de opwarming, dat zo lang moest duren. Maar sinds die tijd hebben we heel matige zomers gehad. De afgelopen zomer was (afgezien van juni) zelfs abnormaal koel. Ook was het dit jaar uitzonderlijk nat; 2023 zou wel eens het natste jaar ooit kunnen worden. Alle gekerm over uitdroging is dan ook verstomd. Nederland wordt natter en niet droger, blijkt uit alle cijfers.

De klimaathysterici zijn echter flexibel met hun angstverhalen: nu is het weer dat ons land last krijgt van teveel water, en dan met name door de stijging van de zeespiegel. Die zeespiegel is de afgelopen eeuw met 20-25 cm gestegen, iets waarover niemand zich druk heeft gemaakt. Er zijn geen signalen dat die stijging zich versnelt waardoor er deze eeuw weer ongeveer 20 cm bijkomt. De klimaatalarmisten van het IPCC voorspellen in het beste geval een stijging van 44 tot 76 cm en in het slechtste geval van 59 tot 124 cm in het jaar 2100. Die metingen zijn echter dubieus en houden geen rekening met de golfbeweging die het zeeniveau over de decennia maakt. Maar zelfs als het zou kloppen is er voor Nederland nog niets aan de hand. Tot drie meter stijging kunnen we nog goed aan, volgens een recent rapport.

De media blijven echter paniek zaaien met extreme scenario’s waarbij de zeespiegel 10 of zelfs 20 meter gaat stijgen en politici als Timmermans praten dan over “Venlo aan zee.” Ook de Volkskrant heeft er een handje van alles op klimaatgebied paniekerig te presenteren, zelfs als het bericht zelf daar geen aanleiding toe geeft. “Groenland smelt sneller dan gedacht,” stond er een paar weken geleden boven een artikel. De inhoud van het stuk was echter geruststellend: er was niet zoveel aan de hand maar toch presteert de “paniekkrant” het om ook dat weer alarmerend te brengen. De temperatuur op de Noordpool is volgens een in 2020 in “Nature” gepubliceerd onderzoek met nog geen graad gestegen vanaf 1980. Het zeeijs is sinds dat jaar wat afgenomen (niet spectaculair), maar is vanaf 2010 stabiel. De temperatuur op de Zuidpool is volgens hetzelfde onderzoek sinds 1980 hetzelfde gebleven. Het afbrokkelen van ijs dat constant op TV wordt vertoond is een natuurlijk proces en heeft niets met de opwarming te maken.

Aan feiten hebben de klimaatalarmisten echter een broertje dood. Zij blijven paniekverhalen verspreiden die door de massa kritiekloos overgenomen worden. Zo schijnt driekwart van de jongeren wereldwijd te geloven dat de mensheid zal uitsterven door klimaatverandering. Het is onzin, want zelfs bij extreme klimaatverandering zijn mensen flexibel genoeg om zich aan te passen. Deze paniekinformatie heeft echter wel een verwoestend effect op de psychische gesteldheid van jongeren (en ouderen). Goed om in het achterhoofd te houden als we binnenkort weer overstelpt worden door de paniekverhalen van COP28.

Het feest van de verkiezingen
Geplaatst: 25-11-2023

De Tweede Kamerverkiezingen van afgelopen woensdag waren de spectaculairste sinds 2002. Anti-establishmentpartijen hebben een recordwinst geboekt en daarmee een mokerslag uitgedeeld aan de elite. Wat ik in mijn vorige blog voorspelde is grotendeels uitgekomen. De kiezer heeft de coalitie genadeloos afgestraft en ze bijna de helft van hun totale zetelaantal afgenomen. Zelfs de altijd stabiele ChristenUnie is bijna gehalveerd. Wat ik niet zag aankomen (met de rest van Nederland) was dat Geert Wilders’ PVV op het laatste moment als een raket omhoog zou schieten, waardoor de VVD veel verder wegzakte. De liberalen in de Kamer (VVD en D66) zijn bijna gehalveerd terwijl links (grotendeels establishment) als totaal meer zetels heeft verloren dan Timmermans heeft gewonnen.

Een kabinet met de grote winnaars PVV, Omtzigt’s NSC en BBB ligt nu voor de hand. De VVD zou na alle wanbeleid niet mogen toetreden, maar was nodig om een meerderheid te krijgen, ware het niet dat ze zichzelf buitenspel heeft gezet en hooguit wil gedogen. De partij lijkt volledig van slag nu de opzet is mislukt en hun Turkse troel op geen enkele manier nog premier kan worden. (Ook in een combinatie met Timmermans is de partij kleiner en zal onder de dikke Limburger moeten dienen). De VVD heeft het kabinet laten vallen om een rechts kabinet te krijgen en nu die mogelijkheid zich aandient haakt ze af. Welke psychiater wil de partijtop behandelen?

Maar een minderheidskabinet van de genoemde drie winnaars is ook mogelijk. En als je die 63 zetels aanvult met SP (5), Forum (3), SGP (3) en JA21 (1) kom je al op 75 zetels en heb je nog maar 1 gedoogstem nodig om wetten erdoor te krijgen (en niet afhankelijk te zijn van de ongetwijfeld rancuneuze VVD).

Amusant maar ook wel enigszins verontrustend waren de gefrustreerde en verontwaardigde reacties van links en de demonstraties tegen de verkiezingsuitslag en de dreiging van een PVV-kabinet. Maar de verkiezingsuitslag was het resultaat van een democratisch proces en 90% van de stemmers op VVD en NSC wil een kabinet met de PVV. Een ruime meerderheid van de bevolking staat hier dus achter. Daartegen protesteren laat zien dat je niets van de bevolking moet hebben en ook minachting hebt voor de democratie. Links is alleen voor democratie als het verkiezingsresultaat ze bevalt en zij de macht krijgen.

De mainstreammedia hangen nu nog in de touwen van verbijstering en ontzetting, maar zullen zich snel herpakken en een gecoördineerde actie beginnen om de kabinetsformatie te saboteren, coalitiepartijen tegen elkaar op te zetten en interne problemen op te blazen. Als er een kabinet-Wilders komt zal het nonstop door de media aangevallen en afgebrand worden. De NPO, die eerder de rechtse omroep ON van het scherm probeerde te krijgen, heeft het nu hypocriet over “diversiteit en pluriformiteit” die door de PVV bedreigd zou worden. Maar van die waarden zal weinig overblijven als ook de NPO ongetwijfeld aan die haatcampagne gaat meedoen. Kortom: het volk heeft gesproken, maar het is de vraag of de elite dit accepteert en welke tegenacties ze gaat nemen.

Verkiezingen Tweede Kamer
Geplaatst: 19-11-2023

Komende woensdag mogen we de nieuwe Tweede Kamer kiezen. Het beloven de spannendste verkiezingen sinds decennia te worden. Het speelveld ligt volledig open met nieuwe partijen die grote kansen maken en oude machtspartijen die op instorten staan. Het lijkt erop dat de coalitie ongenadig hard door de kiezer afgestraft gaat worden; terecht na zes jaar van wanbeleid. CDA en D66 worden weggevaagd, ook de VVD gaat fors verliezen en zelfs de ChristenUnie, die altijd stabiel was, staat op flink verlies. De coalitie gezamenlijk gaat waarschijnlijk bijna de helft van de zetels kwijtraken. Maar wat komt ervoor in de plaats?

Globaal zijn er twee mogelijkheden: een linkse of een rechtse coalitie. Voor een linkse zijn alle linkse partijen nodig plus Omtzigt’s NSC. Voor een rechtse zijn VVD, NSC, BBB en PVV voldoende. Probleem van een linkse coalitie is dat Omtzigt dat niet zo ziet zitten en van een rechtse dat hij de PVV (vooralsnog) uitsluit. Omtzigt zit mooi in het midden en kan (net als het CDA vroeger) alle kanten op. Het nadeel voor de kiezer is dat je met een stem op hem daarom niet weet waar je aan toe bent.

Een links kabinet zou een ramp voor Nederland zijn: de massa-immigratie zal worden voortgezet met alle problemen die daar bij horen, het klimaat- en stikstofbeleid zal verscherpt worden, boeren zal de nek worden omgedraaid en het platteland volgebouwd. Met een rechts kabinet is er een kans dat de immigratie eindelijk echt verminderd wordt, het klimaatbeleid minder krampachtig en Nederland van het stikstofslot gaat. En aangezien ook de meeste rechtse partijen een sociaal beleid willen voeren heeft links op dat terrein niet meer het monopolie.

Voorspellen is altijd moeilijk, maar ik verwacht dat de VVD weer de grootste wordt (en daarmee een kans op de eerste vrouwelijke premier). De PVV van Geert Wilders schiet momenteel omhoog en die verwacht ik op de tweede plaats. NSC zakt weg doordat Omtzigt zo onduidelijk is en zich niet vol overtuiging als premierskandidaat presenteert; daarom de derde plaats. Timmermans’ Groenlinks/PvdA zal tegenvallen en op de vierde plaats terecht komen. Maar het kan ook zijn dat kiezers op de kleine linkse partijen (waartoe nu ook D66 behoort) om een rechts kabinet te voorkomen toch massaal op Timmermans gaan stemmen. Het is in ieder geval waar hij op hoopt. Over een paar dagen weten we het.

Week van het Leven
Geplaatst: 11-11-2023

Afgelopen week was het de Week van het Leven en vandaag werd die in Den Haag afgesloten met de demonstratieve Mars voor het Leven. Vooral georganiseerd door christelijke groeperingen is het een protest tegen de huidige abortuspraktijk. Daarbij wordt ook aandacht geschonken aan de alternatieven voor abortus: toch het kind krijgen en opvoeden of de zorg ervoor overdragen aan anderen.

Die protesten zijn op hun plaats, zeker nu onlangs bekend werd dat het aantal abortussen in Nederland is gestegen tot 35.000, het hoogste aantal in 36 jaar. Het was op zich al een raadsel waarom in een land waar de voorlichting zo goed is en anticonceptie massaal verkrijgbaar en betaalbaar, het aantal abortussen toch zo hoog ligt. In de zeventiger jaren ging het om 10-15.000 per jaar en dat was dus al verdubbeld en nu nog verder gestegen. Er worden merkwaardige redenen gegeven voor deze stijging. Vrouwen zouden na corona meer zijn gaan neuken (dat kan best, maar moet je natuurlijk wel verantwoord doen), door de hogere prijzen ziet men af van kinderen (ook dat moet je vooraf regelen en niet nadat je zwanger bent geworden) en jonge vrouwen staan steeds meer wantrouwend tegenover de pil (onterecht, want het grootste gevaar van de pil is dat je je in het verkeer moet begeven om bij de apotheek te komen).

Wat uit deze argumenten blijkt, en wat al veel langer aan de gang is, is dat vrouwen abortus als een alternatief voorbehoedsmiddel zijn gaan zien. Er wordt geneukt zonder anticonceptie en als dat op zwangerschap uitloopt wordt automatisch en gedachteloos een abortus aangevraagd. Maar abortus is er alleen voor noodsituaties (al worden die door de wet, onterecht, niet gespecificeerd) en is geen vervanging van anticonceptie. Naast grote reclamecampagnes om dat bewustzijn aan te kweken en de pil weer geaccepteerd te krijgen is er niets op tegen om meer aandacht te besteden aan de alternatieven voor abortus bij zwangerschap. Iets waar de abortusklinieken niets aan doen.

Dat zijn zaken waar feministes en heel progressief Nederland niets van willen weten. Vrouwen moeten gewoon zonder anticonceptie kunnen neuken, als dat tot zwangerschap leidt automatisch een abortus krijgen en niet lastig gevallen worden met alternatieven. In de Volkskrant stond afgelopen week zelfs een pleidooi om de “misleidende” (?) radioreclames van de Week van het Leven te verbieden. De huidige immorele abortuspraktijk moet niet alleen ongehinderd voortgezet worden, men wil ook niet geconfronteerd worden met andere geluiden. Desnoods door het instellen van censuur. Zo kennen we onze linkse pappenheimers!

Nieuwe Gaza-oorlog
Geplaatst: 06-11-2023

Na de oorlog om Nagorno-Karabach is er tijdens mijn vakantie een veel grotere oorlog uitgebroken in het Midden-Oosten. Natuurlijk heeft Israël het recht terug te slaan na de terreuraanvallen van Hamas. Het beste zou zijn Hamas helemaal uit te schakelen waarna de Gazastrook weer onder de PLO zou vallen, een partij waarmee veel beter te praten valt. Dat doel moet echter wel op een redelijke manier bereikt worden, met zoveel mogelijk vermijding van burgerslachtoffers. De manier waarop Israël momenteel die oorlog voert, met nietsontziende bombardementen, het stilleggen van de aanvoer van energie, water en voedsel en het blokkeren van hulptransporten, is echter onaanvaardbaar. De hele bevolking van Gaza wordt op deze manier gestraft terwijl zij niet verantwoordelijk is voor de terreur van Hamas. Van “onvoorwaardelijke steun” aan Israël, zoals onze regering het formuleert, mag dan ook geen sprake zijn.

Kritiek op Israël is geen antisemitisme. Met die dooddoener zou elk misdadig optreden van de joodse staat goedgepraat kunnen worden. Veel reëler is de uitbarsting van antisemitisme in westerse landen na de start van deze nieuwe Gaza-oorlog. Veel joden hier voelen zich onveilig, joodse activiteiten worden gecanceld en joodse scholen tijdelijk gesloten. Deze ontwikkeling is echter al veel langer aan de gang. De progressieve gemeente reageert telkens verbaasd, depolitiseert het probleem en moffelt de oorzaak weg. Die oorzaak is dat er met de import van massale aantallen moslims ook een navenant grote portie antisemitisme is geïmporteerd. Moslims zijn de doodsvijanden van de joden, dus het is heel simpel: meer moslims betekent meer antisemitisme. In Arabische landen ligt Hitler’s “Mein Kampf” in de krantenkiosk. Ze vinden het prachtig wat Hitler heeft gedaan en zouden zijn werk het liefste afmaken. De huidige activistische slogan “from the river to the sea” heeft dezelfde intentie: alle joden de zee indrijven en Israël vernietigen.

Zoals links de oorzaken van het huidige antisemitisme weigert te benoemen, zo dubieus handelt het ook als het “onvoorwaardelijke steun” aan de Palestijnen geeft en meegaat met de anti-joodse politiek van de moslims. Het komt voort uit een automatisme bij links om alles wat niet-westers is te steunen en alles wat westers is aan te vallen. Israël en de joden zijn westers en zitten daarmee in het verdomhoekje terwijl de Palestijnen als niet-westerse bevolking gesteund worden. Noch Israël noch de Palestijnen verdienen echter onze onvoorwaardelijke steun. Steun kan alleen gegeven worden bij redelijk en menselijk optreden. Beide partijen in het conflict zijn daar echter niet toe in staat geweest.

Armeense blunders
Geplaatst: 23-09-2023

Na 30 jaar is de enclave Nagorno-Karabach weer in handen van Azerbeidzjan. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie scheidde deze enclave, waar vooral Armeniërs wonen, zich af en werden daarbij gesteund door Armenië zelf dat ook flink wat grondgebied er omheen van Azerbeidzjan bezette. Wat je Armenië kunt verwijten is dat het daarna niets heeft ondernomen om het conflict te regelen en een duurzame oplossing te bewerkstelligen. Die was mogelijk geweest: teruggave van de bezette gebieden in ruil voor toevoeging van Nagorno-Karabach aan Armenië. Een corridor om een landverbinding tussen dat land en Karabach te creëren en als compensatie een corridor van Azerbeidzjan naar zijn exclave Nachitsjevan (spr.uit: Naksivan) op de grens van Armenië en Iran. Maar Armenië deed niets en vond de status quo wel best.

Dat kon Azerbeidzjan uiteraard niet accepteren en het heeft 25 jaar geduldig gewerkt aan de opbouw van een superieur leger met behulp van zijn oliedollars. In 2020 startte het een korte oorlog waarbij het zijn verloren gegane gebieden weer terug kreeg en Nagorno-Karabach alleen een smalle corridor naar Armenië kon handhaven. Dit jaar werd die corridor door Azerbeidzjan afgesloten en afgelopen week werd de enclave aangevallen en gedwongen zijn onafhankelijkheid op te geven. Ook door Armenië werd Karabach in de steek gelaten, misschien begrijpelijk omdat het Armeense leger niet opgewassen is tegen dat van Azerbeidzjan, maar laf is het wel. Rusland is al jaren een bondgenoot en heeft er troepen gelegerd, maar grijpt niet in, vermoedelijk omdat ze de handen vol hebben aan de oorlog in Oekraïne. Het laat opnieuw zien hoezeer de Russische macht is afgenomen.

Je vraagt je af of Armenië militair niet meer had kunnen doen. Het land is arm, maar kan 200.000 reservisten oproepen in noodsituaties. In een bliksemcampagne had de exclave Nachitsjevan veroverd kunnen worden zodat men een ruilobject zou hebben bij onderhandelingen. Nu staat het land met lege handen. De volgende zet van Azerbeidzjan lijkt te zijn dat het een corridor naar die exclave gaat afdwingen. De haat tussen de bevolkingen is groot. Dat komt omdat het niet simpel een conflict tussen naties is maar ook tussen culturen. Armenië is christelijk, Azerbeidzjan islamitisch. Opnieuw blijkt hoe problematisch de verhoudingen tussen wereldculturen zijn. En hoe explosief en onverzoenbaar. Jaren terug had ik een discussie met een Armeense en ervoer hoe fanatiek deze mensen in het conflict staan. Compromissen worden niet overwogen, alleen de totale overwinning is acceptabel. Azeri denken er net zo over.

Hulp van het Westen hoeft Armenië ook niet te verwachten. Dat heeft belang bij de olie van de Azeri’s. Armenië heeft grote fouten gemaakt en zal met de consequenties moeten leren leven.

Nieuwe volksziekte
Geplaatst: 16-09-2023

De burgemeester van Bloemendaal heeft een nieuwe Nederlandse ziekte benoemd: integritisme. Het onterecht ter discussie stellen van de integriteit van bestuurders. De burgemeester is bijna zijn hele ambtstermijn bezig geweest zich te verdedigen. De partijleider van de Partij voor de Dieren Esther Ouwehand werd vorig weekend door het bestuur van de partij beschuldigd van “integriteitsschendingen”. Het was een aanklacht die duidelijk gefingeerd was, want kwam een dag nadat zij een kritische brief aan dat bestuur had geschreven. Door massale steun vanuit de partij kwam Ouwehand als winnaar uit de crisis, iets wat meestal niet gebeurt. Khadija Arib werd politiek afgeserveerd door beschuldigingen van “grensoverschrijdend gedrag”, iets waarover zij nog steeds geen duidelijkheid heeft gekregen. Veel eerder en langer al spelen aanklachten van “sexuele intimidatie” tegen mannen tijdens de MeToo-hysterie.

Hoe de aanklachten ook benoemd worden, in alle gevallen gaat het om (vaak anonieme) vage beschuldigingen, zonder duidelijke bewijzen. De publieke opinie en de media hebben direct hun oordeel klaar: de aangeklaagde is schuldig, hoewel het een rechtsbeginsel is dat iedereen onschuldig is totdat de schuld bewezen is en wordt uitgesproken. De aangeklaagde kan zich niet verdedigen omdat hij of zij vaak niet weet waarover het precies gaat en wie de aanklager is. De gevolgen zijn meestal desastreus: de aangeklaagde moet aftreden, wordt in een organisatie op non-actief gesteld of wordt publiekelijk door het slijk gesleurd (“trial by media”). Kafkaiaanse toestanden die niet alleen traumatiserend zijn voor de betrokkenen maar ook de samenleving ondermijnen.

Om deze maatschappelijke ziekte met wortel en tak uit te roeien zou er wetgeving moeten komen die het volgende zou moeten bevatten:
- Anonieme klachten worden niet in behandeling genomen
- Alleen concrete aanklachten, onderbouwd met bewijzen, zijn toelaatbaar
- De aangeklaagde moet al deze informatie onmiddellijk krijgen
- Op valse aanklachten komt een vaste gevangenisstraf van 1 jaar te staan
- De media mogen alleen de initialen van een aangeklaagde vermelden en geen foto’s plaatsen zolang de procedure nog loopt.

Op deze manier moet het mogelijk zijn deze nationale ziekte onder de knie te krijgen. Anders zou het wel eens een nieuwe pandemie kunnen worden, en een die veel erger is dan corona.

Clintel fileert IPCC-rapport
Geplaatst: 11-09-2023

Actiegroep Extinction Rebellion blokkeert net zo lang de A12 in Den Haag totdat alle fossiele subsidies stopgezet worden, een ecoloog bekende in een interview dat hij moest huilen als hij zich realiseerde dat half Nederland over een poos onder water staat en Frans Timmermans spreekt over “ecocide” als het om de klimaatverandering gaat. Al deze mensen zouden eens het recente rapport “The Frozen Climate Views of the IPCC” moeten lezen van Clintel, de Nederlandse organisatie die alternatieve klimaatinformatie geeft.

In dit pittige rapport, geschreven door deskundigen en onderbouwd met een grote hoeveelheid klimaatonderzoek wordt aangetoond dat het internationale klimaatpannel IPCC in zijn meest recente rapport AR6 veel onjuiste informatie geeft. Een kleine opsomming:
- De bewering dat het nu warmer is dan ooit in de afgelopen 10.000 jaar is onjuist: in het midden-Holoceen (± 5000 v.Chr.) en ook in de late middeleeuwen was het warmer.
- De door de wetenschap al lang achterhaalde hockeystick-theorie (waarbij de temperatuur duizenden jaren hetzelfde was en pas recent omhoog schoot) is weer van stal gehaald
- De verwachtte temperatuurstijging deze eeuw is niet 2,5 – 4 graden zoals het IPCC voorspelt maar 1,75 – 2,7 graden volgens recent onderzoek.
- De zeespiegelstijging zal deze eeuw niet meters bedragen, maar (net als in de afgelopen eeuw) ongeveer 20 cm. Er is geen bewijs voor een versnelling van de stijging van de zeespiegel.
- De invloed van de zon op het klimaat blijkt uit vele onderzoeken, maar wordt door het IPCC genegeerd. Klimaatverandering wordt dus niet alleen door de mens veroorzaakt.
- Alle voorspelde rampen als gevolg van klimaatverandering komen uit het meest extreme scenario (SSP5-8.5) waarvan wetenschappers zelf al zeggen dat realisering hiervan zeer onwaarschijnlijk is.
- Veel extreem weer als overstromingen en stormen komen niet vaker voor dan vroeger en worden niet veroorzaakt door klimaatverandering.
- Het aantal doden door extreem weer is in de afgelopen eeuw gedaald van een half miljoen per jaar naar 20.000 per jaar.

Dat is allemaal goed nieuws en we zijn dus niet op weg naar de “klimaathel” waarvoor VN-baas Guterres waarschuwt, maar eerder de “klimaathemel”. De opwarming van tot nu 1,1 graad sinds 1850 (die door niemand bestreden wordt) wordt afgezet tegen het klimaat van de kleine ijstijd (1300-1850), dat dan als norm geldt. Maar het Clintelrapport schrijft dat het toen bepaald niet ideaal was: het was te koud, oogsten mislukten met hongersnood als gevolg. Het huidige klimaat is veel beter. Clintel toont aan dat het IPCC politiek gedreven is en veel relevant onderzoek dat niet “in het straatje past” negeert. Verplichte kost dus voor XR, Timmermans en die huilende ecoloog. Zeker die laatste zal er veel vrolijker door worden.

Politieke speelveld ligt open
Geplaatst: 03-09-2023

Nu Pieter Omtzigt een nieuwe partij heeft opgericht is het politieke speelveld voor de Kamerverkiezingen van november nog meer open komen te liggen. Naast BBB en het samengaan van PvdA en GroenLinks sluit de VVD niet langer de PVV uit waardoor de verkiezingsuitslag en de daarop volgende formatie alle kanten op kunnen. De Volkskrant signaleerde een tendens naar het politieke midden, maar afgaand op de peilingen is het eerder een tendens van de grote, traditionele partijen naar de anti-establishmentpartijen. CDA en D66 gaan dramatisch verliezen, terwijl ook de VVD flink verlies incasseert en de PvdA opgeslokt is door GroenLinks.

Het was opvallend de laatste tijd hoe positief links schreef over BBB. Heel lang werd het als een rechtse boerenpartij geframed, maar sinds kort noemde men het een middenpartij die redelijk en constructief was. Je ontkomt niet aan de indruk dat links avances maakte en alvast aan de formatie bezig was, nog voor de verkiezingen. Met BBB en Omtzigt aan hun kant zou het Verenigd Links van Frans Timmermans een meerderheid kunnen creëren. Maar met de opname van Kamerleden van JA21 en PVV constateerde de Volkskrant teleurgesteld dat BBB rechtsaf slaat en werd de toon minder positief.

Gezien de inhoudelijke overeenkomsten lijkt het waarschijnlijker dat BBB kiest voor VVD en PVV. Naast zo’n rechts blok van 50-60 zetels zal er een links blok van vergelijkbare omvang ontstaan. Omtzigt, die in het midden zit, heeft dan de luxe de keus te kunnen maken tussen een links of een rechts kabinet. Zijn partijprogramma, dat binnenkort moet verschijnen, zal laten zien wat het meest waarschijnlijke zal worden.

Oekraïne-offensief mislukt
Geplaatst: 25-08-2023

Het is voor elke nuchtere waarnemer duidelijk dat het Oekraïense offensief, dat nu al zo’n drie maanden aan de gang is, weinig heeft opgeleverd. De Russische verdedigingslinies blijken veel sterker dan gedacht en Oekraïne volgt een verkeerde tactiek door over het hele front aan te vallen, terwijl je juist alle kracht moet concentreren op één punt om te kunnen doorbreken.

Vooral in Europa is men nog niet zover om te accepteren dat Oekraïne de oorlog niet kan winnen. Aan elke strohalm grijpt men zich vast om de illusie in stand te houden dat Rusland uiteindelijk verslagen kan worden. Eerst waren het de westerse tanks die voor een doorbraak moesten zorgen (die niet kwam), vervolgens lange afstandsraketten (waarmee je een oorlog niet kunt winnen) en nu zijn het weer de F-16’s (die pas over een jaar inzetbaar zijn). Over een jaar zullen die F-16’s ook niet veel tot stand brengen omdat de Russische luchtafweer enorm sterk is. Europa (Amerika doet dat al) en Oekraïne zullen onder ogen moeten zien dat er een patstelling is ontstaan die niet doorbroken kan worden.

Oekraïne kan deze oorlog niet nog jaren volhouden. De economie is ingestort door de vernietiging van fabrieken en kantoren, de exodus van 8 miljoen mensen en de inschakeling van alle fitte mannen aan het front waardoor er een tekort aan arbeidskrachten is. Het staatsapparaat en de ambtenarensalarissen moeten door het Westen betaald worden, zelf kan het land dat niet meer. De achtergebleven bevolking is gestrest en depressief. Nu het offensief mislukt is kan er bereidheid ontstaan tot het sluiten van een wapenstilstand en vredesonderhandelingen.

Voor Rusland kan hetzelfde gezegd worden. Het is niet in staat de oorlog te winnen en de bevolking heeft er inmiddels genoeg van. De positie van Poetin wordt ondermijnd door de negatieve gevolgen van de oorlog en een interne opstand van de Wagnergroep. Als Poetin inziet dat voortzetting van de oorlog tot zijn einde kan leiden kan ook hij de keus voor onderhandelingen maken.

Opvallend is wel dat de opvattingen van links en rechts in Europa op vredes- en veiligheidsgebied totaal zijn omgekeerd. In de zeventiger en tachtiger jaren was juist links voor vrede en overleg terwijl rechts de oorlogszuchtige havik was. Tegenwoordig is juist links op de oorlogstoer en wil de strijd compromisloos voortzetten tot aan de “Endsieg” terwijl (radicaal)rechts inzet op onderhandelingen en vrede. Het laat eens temeer zien dat links de weg volledig kwijt is.

Bij1 valt uiteen
Geplaatst: 19-08-2023

Naast een heleboel andere Tweede Kamerleden gooit ook Sylvana Simons van Bij1 de handdoek in de ring. Het rommelt al veel langer in de antiracisme- en diversiteitspartij waarbij veel prominente leden de partij uitgewerkt worden of zelf opstappen. En nu houdt oprichtster en boegbeeld Simons ermee op. Het is de vraag of de partij bij de komende verkiezingen nog een zetel haalt.

Opvallend is het woord dat constant door de partijleden gebruikt wordt: toxisch. Binnen de partij is sprake van “toxisch gedrag”, de sfeer is “toxisch” en de verhoudingen evenzo. Als Sylvana Simons in een interview in de Volkskrant van vorig weekend daarop moet reageren komt ze met de dooddoener dat de hele Nederlandse samenleving toxisch is en dat haar partij daar dus ook niet aan kan ontkomen. Maar de hele metafoor van gif en giftigheid versus gezondheid raakt de kern van de antiracistische ideologie.

In mijn essay “Psychopathologie van het antiracisme” uit de bundel “De halve Matrix” signaleer ik veel overeenkomsten tussen het denken van racisten en antiracisten. Beiden koesteren een fanatieke ideologie en zijn paranoïde: ze zien overal vijanden die opgespoord, ontmaskerd en vervolgd moeten worden. Beiden denken ook in simpele goed-kwaad tegenstellingen waarbij de eigen beweging natuurlijk voor het goede staat. Die goede eigen beweging moet wel permanent gezuiverd worden omdat de vijanden zich hier bij voorkeur nestelen. “De grootste triomf van antiracisten is het ontmaskeren van racisten binnen de eigen gelederen.” Zuiveringen en zuiverheid vormen een obsessie voor zowel racisten als antiracisten. Vandaar de fixatie op “toxisch”, want het gif bedreigt de gezonde antiracistische samenleving en moet uitgebannen worden.

Ook de partijleden van Bij1 zijn voortdurend bezig met interne zuiveringen waarbij men elkaar onderuit haalt, aanvalt en bekritiseert. Constant worden anderen antiracistisch gewogen en te licht bevonden. Een Amsterdams gemeenteraadslid van Afghaanse afkomst werd door partijleden “wit” genoemd (zo ongeveer het ergste dat je in antiracistische kringen te horen kunt krijgen). Voortdurende radicalisering en zuiverheidsexcessen leiden tot een proces waarbij steeds meer leden uit de partij gewerkt worden waarna uiteindelijk slechts één Super-Antiracist overblijft. Dat zal in ieder geval niet Sylvana Simons zijn, want die kapt er zelf al mee.

Spoor verder geliberaliseerd
Geplaatst: 12-08-2023

Het kabinet wil het spoor verder liberaliseren, werd afgelopen week bekend. Vanaf 2025 verliest de NS het alleenrecht op buitenlandse bestemmingen. Het, vroeger door de overheid beheerde, nationale spoornetwerk is in de afgelopen decennia al verregaand geliberaliseerd. Het kwam voort uit de privatiseringshysterie die na de Val van de Muur opgeld deed. In de negentiger jaren kon de staat niets goeds meer doen en alles moest door het bedrijfsleven gerund gaan worden. Ook bibliotheken, scholen en ziekenhuizen moesten commercieel gaan functioneren. Zo ook het openbaar vervoer. De spoorwegen werden opgesplitst in een vervoersbedrijf (NS) en een railinfrastructuurbedrijf (Prorail) en beiden werden geprivatiseerd. Ook andere spoorbedrijven mochten over het spoornet gaan rijden.

Het idee achter de privatisering was dat concurrentie zou leiden tot lagere prijzen en betere service. In de praktijk was eerder het omgekeerde het geval: de prijzen stegen fors en de service verminderde. Door de commerciële aanpak werden lijnen en stations gesloten, gingen de loketten en tegelijk ook de wachtkamers dicht (om rotzooi te voorkomen) en stonden de passagiers op het perron te blauwbekken. Doordat meerdere vervoerders actief werden moest je vaker in- en uitchecken terwijl je vroeger gewoon een kaartje naar de eindbestemming kocht. De privatisering was ook de oorzaak van het Fira-debacle, want NS moest fors betalen voor het gebruik van de hogesnelheidslijn en had daarom geen geld meer voor goede treinen, waarna het voor een Italiaans bedrijf koos dat helemaal geen ervaring met TGV’s had.
NS en Prorail geven elkaar de schuld als er storingen zijn; een gevolg van de opsplitsing in twee bedrijven.

Vele onderzoeken en rapporten hebben aangetoond dat opsplitsing en privatisering negatief hebben uitgepakt, een samengaan van NS en Prorail werd aanbevolen en in menig land wordt het spoorbedrijf weer genationaliseerd. Zoniet in Nederland. Eenmaal gemaakte fouten worden niet hersteld, want dat zou de politici teveel gezichtsverlies opleveren. Liever gaat men door op de verkeerde weg, dus nu worden ook de buitenlandse verbindingen aanbesteed. De hoop blijft gevestigd op een regering die de fouten durft toe te geven, het openbaar vervoer weer nationaliseert en NS en Prorail laat fuseren. Welke partij durft dat in zijn verkiezingsprogramma te zetten?

Staatsgreep in Niger
Geplaatst: 05-08-2023

Na de staatsgreep in Niger eind juli is het Westen opnieuw een bondgenoot in Noordelijk Afrika kwijt. Eerder leidden staatsgrepen in Mali, Burkina Faso en Guinee tot het wegsturen van westerse troepen die bezig waren jihadisten te bestrijden. Steeds meer laten Afrikaanse landen dat werk nu over aan de Russische Wagnergroep. In westerse media wordt nu ach en wee geroepen over deze ontwikkelingen, maar verzwegen wordt dat het Westen hiervoor zelf verantwoordelijk is.

De oorzaak ligt bij de militaire interventie in Libië in 2011, ten tijde van de Arabische Lente. Een VN-resolutie om de burgerbevolking van Benghazi te beschermen werd door het Westen misbruikt om het regime van Khadaffi omver te werpen. Als gevolg daarvan werd Libië een chaos waarbij diverse milities delen van het land gingen beheersen. Een gevolg was ook dat Touaregs, die voor Khadaffi vochten, met hun wapens terugreden naar Mali waar ze driekwart van het land veroverden. Daarna kwamen in dit gebied IS en Al Qaida aan de macht die van daaruit ook de omringende landen gingen ondermijnen. Een groot deel van noordelijk Afrika werd dus door de westerse interventie gedestabiliseerd.

Om de jihadistische dreiging tegen te gaan ging het Westen, met Frankrijk voorop, deze landen militair ondersteunen. Alleen al in Mali werd een VN-vredesmacht van 17.000 man gestationeerd. Die boekte echter weinig resultaat. Ook Nederland nam een poosje deel en een soldaat vertelde later in een interview dat zij vooral op de basis bleven zitten, hij was in een half jaar slechts twee of drie keer op patrouille geweest. Zo krijg je de jihadisten natuurlijk niet onder controle. Het is, zoals een activist uit Burkina Faso zei, onbegrijpelijk dat moderne legers met zoveel materieel het niet kunnen winnen van “een paar nozems op brommers”. De militaire incompetentie van het Westen heeft tot toenemende onvrede geleid in de Sahellanden. Met als resultaat de ene na de andere staatsgreep.

Daar kun je nu over klagen, zoals westerse media en politici doen, maar het is toch echt veroorzaakt door de blunders die het Westen zelf heeft begaan. Militaire interventie heeft ook in Afghanistan, Irak en Syrië rampzalig uitgepakt. De inmenging in Oekraïne zou weleens de volgende harde les kunnen zijn.

Warme golfstroom verdwijnt
Geplaatst: 28-07-2023

En weer is er klimaatpaniek, en nu omdat de warme golfstroom zou verdwijnen. Die golfstroom zorgt ervoor dat West-Europa een gematigd klimaat heeft. Nederland bijvoorbeeld ligt op de hoogte van Newfoundland, maar is aanzienlijk warmer. Het afnemen of wegvallen van die golfstroom kan ertoe leiden dat we net zo’n klimaat krijgen als in het noorden van Canada. In ieder geval zal het de opwarming dempen, dus zou je het als goed nieuws kunnen beschouwen. Maar nee, men raakt over elke verandering van het klimaat in de paniekstand.

In ieder geval is hiermee duidelijk dat klimaatverandering niet alleen een zaak van broeikasgassen is en dat er meer factoren zijn, zoals deze verandering van oceaanstromingen. Klimaatverandering is ingewikkelder dan de paniekzaaiers het doen voorkomen. Zuid-Europa is nu erg warm, maar Nederland beleeft één van de koelste en natste zomers sinds decennia; het is zo’n 5 graden koeler dan normaal. En het voorjaar was ook al koud en nat. En het is niet zo dat de hele wereld opwarmt. Ik heb een wereldkaartje in mijn klimaatarchief dat de veranderingen in 2022 geeft t.o.v. de periode 1991-2020. West- en Zuid-Europa zijn donker gekleurd (warmer, maar komt dit ook niet door de verstedelijking?), maar hele gebieden van de aarde zijn dat jaar koeler. Australië bijvoorbeeld, en Brazilië, het centrale deel van Canada en Zuidoost-Azië.

Dit soort feiten brengen de media echter niet, zij zijn gefocust op slecht nieuws. En de zogenaamd “catastrofale” klimaatverandering is een goudmijn voor ze. Een nieuw boek presenteert de klimaathysterici als een nieuwe religie, een eindtijdcultus waarin je moet geloven. Wie er niet in gelooft is een ketter en moet uitgesloten worden. Rationaliteit speelt geen rol in deze cultus en de leefstijl van mensen en de inrichting van samenlevingen moet totaal veranderd worden.
Wie zakelijker nieuws over het klimaat wil lezen kan ik de site van Clintel aanbevelen, waarop dit boek wordt besproken:


https://clintel.nl/klimaatverandering-is-een-eindtijdscultus-die-ons-allemaal-bedreigt/

PvdA en GroenLinks gaan samen
Geplaatst: 22-07-2023

De binnenlandse politiek blijft het nieuws domineren. De afgelopen week beslisten de leden van GroenLinks en de PvdA dat ze met een gezamenlijke lijst de Tweede Kamerverkiezingen ingaan. En een paar dagen later werd bekend dat Frans Timmermans de lijsttrekker werd. Daarmee is een grote, linkse fusiepartij een stuk dichterbij gekomen nadat de twee partijen begin dit jaar al een gezamenlijke lijst hadden voor de Eerste Kamer. Links Nederland is nu euforisch en hoopt op een grote verkiezingszege, maar dat is erg voorbarig.

Er is op de eerste plaats nog geen gezamenlijk programma en dat moet nu alsnog met stoom en kokend water gefabriceerd worden. Waarschijnlijk zal dat programma vooral GroenLinks beleid bevatten, want de laatste jaren is de PvdA een kloon van die partij geworden waarbij men zich vooral druk maakt om woke, lhbti en het klimaat. Reden waarom oude sociaal-democraten de fusie niet zagen zitten: zij vrezen dat het een modieuze partij wordt voor de progressieve elite en dat de oude achterban uit de achterstandswijken afhaakt (voorzover die al niet zijn overgestapt naar SP of PVV). Het is de vraag of je met zo’n links-liberaal programma tientallen zetels zult winnen.

Het zwakke van de voorgenomen fusie is dat de SP er buiten is gebleven. Die partij had de traditionele sociaal-democratische ideeën meer weten te promoten en de verwante PvdA’ers kunnen versterken. Er zou dan een gebalanceerder program uitrollen dat grotere groepen mensen zou aanspreken. Het behalen van 30 tot 40 kamerzetels (en daarmee de grootste partij worden) zou dan haalbaar zijn. Nu verwacht ik zo’n 20 zetels, want bonuszetels bleken er bij de Statenverkiezingen ook niet in te zitten.

Steeds meer wordt voor de nieuwe fusiepartij de naam Verenigd Links genoemd. Grappig, want die naam had ik al verzonnen voor het openingsverhaal van mijn bundel “De keeper was kansloos”. En dat verhaal heb ik al najaar 2019 geschreven. In dat verhaal fuseert dat Verenigd Links (VL) met de Allochtonenpartij AP, waarna een versnelde islamisering van Nederland op gang wordt gebracht. Laten we hopen dat ik niet ook in dat opzicht gelijk krijg.

Rutte vertrekt
Geplaatst: 14-07-2023

De politieke rollercoaster van de afgelopen week is ongelofelijk: na de val van het kabinet verlaat ook Mark Rutte de politiek. Ik had verwacht dat hij na zijn meesterzet om het kabinet op te blazen op weg was naar een daverende verkiezingsoverwinning. Hij heeft namelijk zijn achterban weer achter zich verenigd door de rug recht te houden in het migratiedebat en met migratie als hoofdthema in de verkiezingscampagne zou hij stemmen kunnen weghalen bij PVV en JA21. Een 30 tot 40 kamerzetels zouden haalbaar moeten zijn. Dilan Yesilgöz moet het nu voor elkaar boksen, maar zij lijkt mij eerder een bestuurder dan een leider en campaigner. De VVD zou wel eens flink kunnen verliezen en PvdA en CDA achterna gaan als sterk afgeslankte volkspartij.

De redenen dat Rutte opstapt zijn mij niet helemaal duidelijk. Een dreigende motie van wantrouwen, die mogelijk en waarschijnlijk gesteund zou worden door de gefrustreerde coalitiepartners D66 en ChristenUnie? Die heeft staatsrechtelijk geen gevolgen omdat het kabinet al demissionair is en Rutte al afgetreden. Het feit dat diverse partijleiders als Caroline van der Plas en Geert Wilders hebben aangegeven dat ze niet in een kabinet met Rutte willen zitten? Die draaien wel bij als de macht in zicht komt. De ChristenUnie sloot twee jaar geleden ook Rutte uit maar koos er uiteindelijk toch voor om tot het kabinet toe te treden. Geruchten gaan rond dat hij secretaris-generaal van de Navo wordt of voorzitter van de Europese Commissie, maar die functies komen pas volgend jaar vrij. En zou hij dat willen (en gevraagd worden) dan kan hij alsnog zijn vermoedelijke baan als nieuwe minister-president opzeggen. Waarom hij nu dus stopt als politiek leider van de VVD is een raadsel.

Terugblikkend was Rutte de langstzittende premier die Nederland ooit heeft gehad, maar veel heeft hij in die 13 jaar niet tot stand gebracht. Zijn eerste kabinet was een sof en eindigde voortijdig. Rutte II met de PvdA hakte keihard in de verzorgingsstaat en nam allerlei verkeerde besluiten die nu weer hersteld moeten worden. Rutte III en IV (in feite hetzelfde kabinet) kregen te maken met een tsunami aan crises waarop ze geen grip wisten te krijgen. Nederland staat er nu slechter voor dan toen Rutte in 2010 begon (en het ging al vanaf begin tachtiger jaren achteruit). Problemen als criminaliteit, massa-immigratie, problemen in de zorg en een slechte staat van natuur en milieu bleven onoplosbaar. De polarisatie in de samenleving is in zijn regeringstermijn enorm toegenomen. Met zijn vertrek (en dat van veel andere partijleiders als Hoekstra en Kaag) ontstaat een nieuw speelveld en nieuwe mogelijkheden. De verkiezingen in november gaan spannend worden!

Rutte IV gevallen
Geplaatst: 08-07-2023

Na de Statenverkiezingen voorspelde ik al dat het kabinet in het najaar zou vallen, het is een paar maanden eerder geworden en niet over stikstof maar over migratie. Een goede zaak want Rutte IV, in feite een voortzetting van Rutte III, heeft de afgelopen jaren vrijwel niets tot stand gebracht. Geen enkele crisis die over het land spoelde werd door het kabinet effectief aangepakt. Incompetentie voerde de boventoon en het kabinet was intern verdeeld: de ene helft (ChristenUnie en D66) blokkeerde het beleid van de andere helft (CDA en VVD) of omgekeerd.

Er was verbazing bij de coalitiepartijen en media over de snelheid waarin de crisis zich ontvouwde, maar je had dit al lang kunnen zien aankomen. Rutte heeft nooit iets gedaan om de massa-immigratie te stoppen, maar werd sinds eind vorig jaar onder druk gezet door zijn eigen achterban. Die raakte het geduld kwijt en vond dat als er geen resultaten geboekt werden de stekker maar uit het kabinet getrokken moest worden. De VVD-fractie ging dat ook vinden. Op het partijcongres begin juni werd Rutte nog eens extra onder druk gezet om vaart te maken. Omdat de ChristenUnie met zijn Gesinnungsethik geen enkel voorstel accepteerde om de migratie te verminderen konden Rutte en de VVD niet meer terug.

Rutte kon de zaak ook op scherp zetten omdat de VVD er goed voor staat in de peilingen en de grootste partij blijft. Concurrenten CDA en D66 staan op zwaar verlies terwijl de fusie van GroenLinks en PvdA nog vorm moet krijgen en Pieter Omtzigt nog geen eigen partij heeft. Met de te verwachten grote winst voor BBB heeft Rutte straks een alternatief voor het CDA of links. Ook heeft Geert Wilders aangekondigd “over zijn schaduw heen te stappen” en wil deel uitmaken van een nieuw kabinet. Met JA21 erbij en de SP (als sociale factor om de balans wat te herstellen) heeft die combinatie bij elkaar volgens de peilingen bijna 80 zetels. Dan is eindelijk een stevig migratiebeleid mogelijk dat de slapheid en het geblunder van de afgelopen decennia kan goedmaken.

Dit perspectief is natuurlijk een nachtmerrie-scenario voor links en dat reageerde dan ook negatief en zelfs bijna panisch op de val van het kabinet. Vreemd, omdat je zou verwachten dat ze er blij mee zouden zijn en nu een kans krijgen om een ander kabinet te realiseren. Maar links was bijzonder content met dit kabinet omdat het in feite links beleid voerde: zowel het klimaat-, stikstof-, migratie- als het wokebeleid waren uitgesproken links. Daarom hielpen PvdA en GroenLinks dit kabinet ook telkens aan een meerderheid in de Eerste Kamer. Het zou goed zijn als er een kabinet zou komen dat op deze terreinen eens een heel ander beleid gaat voeren.

Excuses slavernij
Geplaatst: 03-07-2023

Gisteren hield koning Willem-Alexander een toespraak waarin hij excuses uitsprak voor de Nederlandse slavernij, 150 jaar na de afschaffing. Met die datum is al wat verkeerd, want in 1863 was die afschaffing en de herdenking van 150 jaar is dus tien jaar te laat. Dat 1873 als afschaffingsjaar is aangehouden komt door een actie van een Surinaamse Nederlander die met buttons en petjes dat jaar promootte. Dat werd door de politiek correcte elite overgenomen en vandaar de herdenking dit jaar. De meeste slaven, ook op de Antillen, werden in 1863 vrijgelaten, alleen de Surinaamse slaven op de plantages werden verplicht nog 10 jaar als contractarbeider daar te werken. Dat is geen volledige vrijheid, want ze werden ertoe verplicht (in tegenstelling tot Javanen en Hindoestanen), maar het is ook geen slavernij meer. Ze mochten nu bijvoorbeeld van plantage wisselen en ook wettig trouwen.

Excuses zijn goedkoop en kosten niets. Surinamers in Suriname zelf zijn minder geïnteresseerd in excuses, ze hebben liever dat hulp geboden wordt. Zo zou Nederland de Surinaamse staatsschuld van vier miljard euro over kunnen nemen, die nu als een molensteen om de Surinaamse staat hangt. Een flink deel van het jaarlijkse budget gaat op aan aflossing en rente, waardoor er te weinig overblijft om beleid te voeren.

De bedoeling is dat de excuses wel een doorwerking krijgen op de positie van de nazaten van slaven middels aanpak van discriminatie en racisme en herstelmaatregelen. En verder blijvende aandacht ervoor in onderwijs en media. Dat is prima, maar te hopen is dat dit niet beperkt blijft tot het historische kolonialisme en imperialisme, maar ook doorgetrokken wordt naar de moderne vormen als globalisering, ontwikkelingshulp, neokolonialisme en moderne slavernij. Zo’n 50% van de Nederlanders zegt trots te zijn op het koloniale verleden en slechts 6% schaamt zich ervoor, de slechtste cijfers van alle voormalige Europese koloniale machten. Er is op dit punt dus nog heel wat te doen.