Blog

Prinsjesdag Geplaatst: 23-09-2022

Het was een nooit eerder vertoonde demonstratie tijdens de rijtoer van de koning op Prinsjesdag en tijdens de balkonscène: het boe-geroep van boze boeren met omgekeerde vlaggen. Ook kroonprinses Amalia, die voor de eerste keer meeging, zal van een koude kermis zijn thuisgekomen. Nu was deze woede richting de koning onterecht: hij maakt het beleid niet en leest slechts een troonrede voor die door het kabinet geschreven is. Maar het protest laat wel zien hoe hoog de nood gestegen is in het land. Protesten van mensen die hun energierekening niet meer kunnen betalen ontbraken slechts. Oorzaak is een kabinet dat van de ene crisis naar de andere struikelt en geen grip lijkt te krijgen op de problemen. Toeslagenouders moeten jaren wachten voor zij hun geld van de Belastingdienst terugkrijgen. De stikstofcrisis sukkelt voort en boeren hebben nog altijd geen duidelijkheid over hun toekomst. En een half jaar heeft het kabinet weinig tot niets gedaan aan het probleem van de explosief gestegen energierekeningen totdat het een week voor Prinsjesdag ineens inzag dat het zo niet langer kon. Het is kenmerkend voor Rutte 4 (dat in feite een voortzetting is van Rutte 3) dat alles te laat wordt aangepakt en het vervolgens een eeuwigheid duurt voor er iets bereikt wordt. Tijdens de coronacrisis was het niet anders. Dit kabinet zit er nog geen jaar maar lijkt nu al uitgerangeerd. De explosie van de gasprijzen en de torenhoge inflatie zijn door eigen (Nederlands en Europees) beleid ontstaan. Allereerst door de sancties tegen Rusland, waarna dat land met vertraging de gaskraan langzaam heeft dichtgedraaid. Het was beter geweest geen sancties in te stellen en Oekraïne vooral financieel en militair te steunen (forser dan nu gebeurt). Sancties hebben nooit effect gehad en zonder die sancties waren de gasleveranties waarschijnlijk gewoon doorgegaan. Maar de stijging van de gasprijzen is ook veroorzaakt door het Europese energiebeleid. Daarbij moet steeds meer electrisch gebeuren (autorijden, koken, warmtepompen) waardoor steeds meer elektriciteit opgewekt moet worden. Kolencentrales moeten echter dicht en kernenergie is taboe waardoor steeds meer gas nodig is voor electriciteitsopwekking (zon en wind kunnen nog lang niet in onze behoeftes voorzien). Meer vraag naar gas betekent hogere prijzen. Komende winter zullen we geen al te grote problemen hebben omdat onze gasvoorraden gevuld zijn (nog met Russisch gas). Maar voor volgende winter zullen echte problemen ontstaan omdat er komend jaar geen Russisch gas meer ingevoerd wordt. Het zal de vraag zijn of het lukt de gasvoorraden dan met gas van elders te vullen. Een enorme energiecrisis dreigt dus. De koning kan in de troonrede dan wel jammeren dat burgers het vertrouwen in de politiek verliezen, maar dat krijg je als je zoveel verkeerde beslissingen neemt. Slechts 20% van de bevolking heeft nog vertrouwen in dit kabinet, dat zegt genoeg.

Rechts wint in Zweden Geplaatst: 16-09-2022

In Zweden heeft het rechtse blok gewonnen en bij de verkiezingen in Italië over een week lijkt hetzelfde te gaan gebeuren. Dat heeft bij links al tot flinke paniek geleid. Partijen als de Zweden Democraten en Fratelli d’Italia worden in de media als “extreem rechts” betiteld, maar dat is een karakterisering vanuit een (extreem)links standpunt. “Extreem rechts” is immers een term die van toepassing is op fascistische, gewelddadige en anti-democratische groepen en daar is bij deze partijen geen sprake van. Vanuit een rechts standpunt zou je PvdA en GroenLinks dan ook “extreem links” kunnen noemen. Vanuit een objectieve middenpositie zijn beide termen echter niet van toepassing. Links blijft ook maar hameren op de fascistische achtergrond van deze partijen, maar met die erfenis hebben ze ook al lang afgerekend. Het blijft echter een handige stok om de hond te slaan, die nog jaren, zo niet decennia gehanteerd kan worden. Maar de SP zou je met even veel recht zijn maoïstische achtergrond kunnen verwijten en GroenLinks de deels communistische oorsprong. Het zijn achterbakse debattrucs om bepaalde partijen in een kwaad daglicht te stellen. Zweden heeft enorme problemen omdat het jaren achtereen honderdduizenden allochtonen heeft binnengelaten (middels het ook hier populaire “ruimhartige asielbeleid”) waarvan een deel nu voor enorme criminaliteit zorgt. Iets wat in onze linkse media wordt verhuld door te spreken over “kansarme jongeren uit achterstandswijken”. Zweden zat lang in de situatie waarin wij in de negentiger jaren zaten: alles ontkennen en goedpraten. Maar inmiddels is het tot de meeste partijen doorgedrongen dat het zo niet langer gaat. Zelfs de sociaal-democraten hebben nu een stevig migratiebeleid opgesteld, zonder de meerderheid van de Zweden te kunnen overtuigen. Die draai lijken linkse partijen bij ons niet te kunnen maken. Ik had laatst een discussie met een SP’er die weer de oude riedeltjes afdraaide van “humaan asielbeleid”, democratisch tot stand gekomen en geen kritiek leveren op allochtonen want dan “zet je bevolkingsgroepen tegen elkaar op”. Het laatste vind ik hypocriet, want links heeft nooit anders gedaan: arbeiders tegen kapitalisten opzetten. Maar deze SP’er zag wel over het hoofd dat er nu een meerderheid in het parlement is die een strenger immigratiebeleid wil en dat dit door een minderheid geblokkeerd wordt, niet bepaald democratisch dus. Zo lang links blijft vasthouden aan onbeperkte immigratie en de problemen niet onder ogen ziet zal het klein blijven en verkiezingen verliezen. Dat zullen we volgende week in Italië zien en in maart bij onze Statenverkiezingen.

Nieuwe wereldoorlog? Geplaatst: 10-09-2022

Ik had al eens kennis genomen van zijn ideeën, maar recent heb ik het boek van Ingo Piepers gelezen: “De onvermijdelijkheid van een nieuwe wereldoorlog”. Piepers is een ex-militair en gepromoveerd op onderzoek naar het wetmatige karakter van de frequentie van oorlogen. Gebaseerd op natuurkundige systeemtheorie en statistische gegevens over oorlogen in de afgelopen 500 jaar onderscheidt hij vier grote systeemoorlogen (waaraan alle grootmachten deelnemen en die de wereldorde veranderen). Dat zijn de Dertigjarige oorlog in de 17e eeuw, de Napoleontische oorlogen rond 1800, de Eerste en de Tweede Wereldoorlog. Die perioden van oorlogen worden gescheiden door kalmere tussenperiodes (waarin wel veel kleinere oorlogen voorkomen) die steeds korter worden terwijl de conflicten in de loop van de tijd steeds grootschaliger worden en steeds meer slachtoffers vergen. In een tussenperiode nemen op een gegeven moment de spanningen steeds meer toe waardoor een nieuwe grote oorlog onvermijdelijk wordt. Deskundigen hebben nogal wat kritiek op zijn methoden en cijfermateriaal en zelf vind ik ook dat Piepers wel erg deterministisch te werk gaat. Volgens hem was bijvoorbeeld de Tweede Wereldoorlog onvermijdelijk, en had Hitler alleen maar de keus op welke manier hij die oorlog begon. Omdat ik mezelf recent in de aanloop naar WOII verdiept heb weet ik dat dit niet zo is. Als de Weimarrepubliek was blijven bestaan (een reële optie) was er geen oorlog gekomen. Als de NSDAP zonder Hitler in de regering was gekomen evenmin. Niemand wilde een nieuwe wereldoorlog en de Duitse generaals waren bang voor Engeland en Frankrijk. Alleen door Hitler is het zover gekomen. Piepers voorspelt dat er rond 2020 een nieuwe wereldoorlog moet ontstaan en met de toestand in Oekraïne ga je daar bijna aan denken. Maar China bemoeit zich er niet mee en de Navo wil de zaak niet laten escaleren. Het lijkt dus een gewone, beperkte oorlog te worden (gelukkig!). Tegelijk kun je wel concluderen dat de internationale situatie momenteel veel slechter is dan 10 of 20 jaar geleden. De spanningen tussen Amerika en China en tussen Europa en Rusland zijn enorm toegenomen. Maar er zijn allerlei manieren om die spanningen te reguleren en te laten afnemen. Alleen worden daartoe heel weinig initiatieven genomen. Vooral de Verenigde Naties en zijn secretaris-generaal Guterres schitteren door passiviteit. Terwijl de VN bij uitstek de boven de partijen staande organisatie zou kunnen zijn die de grootmachten dichter bij elkaar kan brengen. Juist in een tijd van grote, wereldwijde ecologische, energie- en ontwikkelingsproblemen kunnen we geen wapengekletter hebben. Dus: de kans op een nieuwe wereldoorlog bestaat (en bestond al lang), maar is niet gedetermineerd. We hebben de keus en kunnen ook anders kiezen.

Lager of zwaarder straffen? Geplaatst: 04-09-2022

De laatste tijd hoor je steeds meer pleidooien om de straffen te verlagen. Eerst werd gepleit om levenslang af te schaffen en gevangenen na een jaar of 20 gratie te verlenen. Dat was dan op basis van een Europese uitspraak dat levenslang “onmenselijk” was. Maar levenslang is in de plaats gekomen van de doodstraf. Eigenlijk verdienen criminelen die de zwaarste misdrijven hebben begaan die doodstraf, maar we zijn zo humaan dat we die hebben afgeschaft en vervangen door levenslang. Als je nu ook nog daaraan gaat morrelen bestaat er geen zwaarste straf meer. Ik zou iets anders voorstellen: na 20 jaar krijgen ze de keuze, doorzitten tot het einde of een dodelijke injectie. Dat is dan euthanasie, want op eigen verzoek. En vorig weekend stond in de Volkskrant een groot stuk van jurist Jurriën Hamer waarin hij zich keerde tegen de tendens om zwaarder te straffen. Zijn argumenten: iemand die een ander mishandelt of verkracht let niet op de strafmaat en reclassering wordt moeilijker naarmate je langer in de gevangenis zit. Inderdaad zal iemand die een impulsmisdaad begaat niet aan een zware straf denken, maar er zijn genoeg misdaden die zakelijk gepland worden (denk aan moord en drugshandel) waarbij een zwaardere straf wel degelijk afschrikwekkend kan werken. De cijfers laten dat ook zien. Met de lage straffen in de tweede helft van de vorige eeuw nam de criminaliteit voortdurend toe, toen vanaf ongeveer 2002 de straffen strenger werden gingen de cijfers omlaag (hoewel de afname in werkelijkheid lager zal zijn, omdat mensen gewoon minder aangifte doen). Reclassering kan moeilijker worden als criminelen langer zitten, maar is dat een reden voor lage straffen? Eerder bevorder je daarmee draaideurcriminelen. Winkeldieven krijgen slechts bijvoorbeeld een half jaar en gaan na vrijlating direct weer op het dievenpad. Als je bij recidive de strafmaat voortdurend verdubbelt (een jaar, twee jaar, vier jaar, acht jaar etc.) moeten ze heel snel de keuze maken: ophouden met diefstal of (praktisch) levenslang achter de tralies. En hoe langduriger een crimineel in de gevangenis zit, des te langer is de samenleving van hem verlost. Als we de samenleving willen beschermen tegen criminelen en de criminaliteit omlaag willen krijgen is het dus juist noodzaak om zwaarder in plaats van lichter te straffen.

Asielcrisis aanpakken Geplaatst: 28-08-2022

Naast het Rode Kruis is nu ook Artsen zonder Grenzen actief in Ter Apel om asielzoekers te helpen met de noodsituatie daar. Een blamage voor Nederland, dat nu afgezakt is tot het niveau van een Derde Wereldland. En dat omdat het kabinet al maanden niet in staat bleek om de problemen met vluchtelingen aan te pakken. Het Volkskrant-commentaar sloeg de spijker op de kop: “Alsof de overheid met één telefoontje naar Defensie of een willekeurige evenementenorganisatie niet zelf binnen een dag zou kunnen zorgen voor voldoende onderdak, voedsel en sanitaire voorzieningen.” Onwil, incompetentie en besluiteloosheid strijden om de voorrang als reden voor het beschamende wanbeleid van het afgelopen halfjaar. Maar nu heeft het kabinet dan eindelijk een nieuwe aanpak geformuleerd om de asielcrisis op te lossen. Meer woningen voor statushouders, meer geld en een minimale beperking op de instroom. Woningen zijn door het huizentekort en de blokkade van nieuwbouw door de stikstofcrisis echter niet snel te vinden. Tenzij de aanpak van Utrecht gevolgd wordt en asielzoekers overal voorrang krijgen bij de toewijzing van huizen. Maar zo’n discriminatie zet kwaad bloed bij autochtonen. De instroom wordt iets beperkt door een stop op gezinshereniging voor statushouders die nog geen woning hebben. En er komt wat meer grenstoezicht (hoe? met onze open grenzen) om mensensmokkel tegen te gaan. Het blijven lapmiddelen als de instroom niet drastisch wordt ingeperkt. Want als je deze week 1000 opvangplekken creëert heb je over een week hetzelfde probleem omdat er dan al weer 1000 mensen zijn binnengestroomd. Eerst de kraan dichtdraaien en dan gaan dweilen zei Pim Fortuyn 20 jaar geleden al. Nederland is echter al decennia aan het dweilen met een kraan die wagenwijd open staat. Bestuurders etaleren hun machteloosheid door te beweren dat we verplicht zijn iedereen die het land binnenkomt op te nemen in de asielprocedure, maar dat is niet zo. De Dublinregels schrijven voor dat asiel aangevraagd moet worden in het eerste veilige land dat in Europa bereikt wordt. Komt men binnen in Italië dan moet daar asiel aangevraagd en is het niet de bedoeling om door te reizen naar Nederland. Aangezien we omringd worden door veilige landen is het onmogelijk dat vluchtelingen over land binnenkomen. Ze horen dus standaard over de grens gezet te worden met de instructie terug te gaan naar het land waar ze Europa binnenkwamen. En dat beleid op grote schaal internationaal te communiceren zodat mensen weten dat ze niet naar Nederland hoeven te komen. Een ander punt van wanbeleid is het optreden richting de “veiligelanders”; dat zijn mensen uit landen als Marokko en Tunesië die geen kans maken op asiel maar wel opvangplekken innemen en overlast veroorzaken. Ze kunnen niet teruggestuurd omdat die landen daaraan niet meewerken. Daarvoor zou Europees beleid moeten komen: een land dat niet meewerkt aan terugkeer zou door de hele EU geboycot moeten worden met stopzetting van ontwikkelingshulp en investeringen. Heel snel zullen ze hun recalcitrante houding dan veranderen. En omdat zo’n Europees beleid niet snel tot stand kan komen als noodoplossing de veiligelanders in roeiboten voor de kust van hun thuisland afzetten. Dan komen er direct 1000 opvangplekken vrij en zijn gemeenten meteen van de overlast af. Nood breekt wet en in een noodsituatie moet je niet bureaucratisch volgens strenge regels blijven handelen, maar flexibel zijn en out of the box denken.

Aanslag op Rushdie Geplaatst: 17-08-2022

33 jaar na de fatwa van ayatollah Khomeini werd schrijver Salman Rushdie dan toch nog bijna vermoord. Afgelopen weekend werd hij neergestoken door een fundamentalistische moslim, maar overleefde de aanslag ternauwernood. Rushdie liep de fatwa destijds op vanwege zijn roman “De duivelsverzen”. Hoewel je paranoïde moet zijn om iets negatiefs in deze roman te zien, krijg je dat stempel in islamitische kringen al snel. Waarschijnlijk had geen demonstrerende moslim het boek gelezen, maar de desinformatie dat deze roman beledigend zou zijn voor de Koran was al genoeg. Khomeini vond het aanvankelijk niet van belang, maar veranderde van mening toen hij zag dat wereldwijd in moslimlanden gedemonstreerd werd. Door boek en schrijver te veroordelen kon hij zich opwerpen als de echte belangenbehartiger van alle moslims wereldwijd. De fatwa leidde destijds tot veel protest in westerse landen, hoewel tegelijk ook velen de kant van de moslims kozen. In nogal wat Nederlandse bibliotheken (gelukkig niet in de bibliotheek waar ik destijds werkte) werd het boek verwijderd omdat het beledigend zou zijn voor de islam. Dat was niet alleen een onjuist argument: je moet een boek lezen om er aanstoot aan te kunnen nemen, en het louter op de plank staan ervan kan niet als aanstootgevend beschouwd worden. Maar het was ook kenmerkend voor het laffe multiculturalisme van die tijd, waarbij westerse waarden opzij werden geschoven als ze botsten met die van de islam. En hoewel na drie decennia kritischer over de islam wordt gedacht is die multiculti-houding nog altijd heel sterk, waarbij westerse waarden verkwanseld worden en niet-westerse culturen in alle aspecten vergoelijkt. Het is opvallend dat er nu geen wereldwijde schreeuw van protest klinkt na deze barbaarse aanslag. Adriaan van Dis kan wel roepen dat er toch nog “een gek” blijkt rond te lopen, maar daarmee bagatelliseer je het probleem. Er lopen namelijk honderden miljoenen fundamentalistische "gekken” rond die zoiets kunnen doen of het goedkeuren. Daarom heeft de Spanjaard Jorge Benitez gelijk als hij in “El Mundo” schrijft dat niemand meer een boek als “De duivelsverzen” zal durven publiceren. Het Westen pleegt zelfcensuur op massale schaal en durft de confrontatie met de islam niet meer aan. Daarmee heeft het in feite cultureel gecapituleerd en zal het in de “botsing van culturen” steeds zwakker worden.

Rutte zit het langst Geplaatst: 05-08-2022

Afgelopen week werd Mark Rutte de langstzittende premier van Nederland en werd Ruud Lubbers onttroond. Volgens Rutte zelf is hij pas halverwege en zullen we het dus nog 12 jaar met hem moeten doen. Iets waar de bevolking anders over denkt want de steun voor het kabinet is inmiddels gedaald naar 25%. Kwantiteit is niet hetzelfde als kwaliteit. Rutte kan de langstzittende premier zijn, hij is ook hard op weg om de slechtste premier te worden. Na het al snel mislukte Rutte 1 met de PVV kwam het harde bezuinigingskabinet Rutte 2 met de PvdA. De schade als gevolg van de verkeerde beslissingen die toen genomen zijn moeten nu hersteld worden (toeslagenaffaire, leenstelsel voor studenten, afschaffen sociale werkvoorziening, overhevelen jeugdzorg naar gemeenten zonder bijbehorend geld etc.). Rutte 3 was misschien wel het slechtste kabinet sinds de oorlog. Terwijl de crises over elkaar heen buitelden (klimaatcrisis, stikstofcrisis, woningcrisis, energiecrisis, migratiecrisis, coronacrisis) wist het kabinet niets op te lossen en schoof alles door of (bij corona) blunderde aan de lopende band. Rutte 4 is eigenlijk een voortzetting van het vorige kabinet met een paar nieuwe poppetjes. Ondanks de aanvankelijke praat over “nieuw leiderschap” en “nieuwe bestuurscultuur” lijkt het kabinet nu al uitgerangeerd. Het heeft geen grip en staat in de peilingen op zwaar verlies. Gelukkig lijkt de lijdensweg van deze futloze en visieloze ploeg niet lang meer te duren. De stikstofcrisis kan in het najaar al tot een kabinetscrisis leiden nu CDA en VVD gaan meebewegen met de boeren terwijl D66 krampachtig de poot stijf houdt. En als ze dat overleven volgen in maart volgend jaar de Statenverkiezingen met vervolgens de verkiezing door die Staten van de Eerste Kamer. Het kabinet heeft daar nu al een minderheid waardoor het minimaal 1 oppositiepartij nodig heeft om aan een meerderheid te komen. Met zwaar verlies voor de coalitiepartijen zullen dat minimaal 2, misschien wel 3 oppositiepartijen worden. Het kabinet wordt dan gegijzeld door de oppositie en zal nauwelijks nog eigen beleid kunnen maken. Opstappen en nieuwe Tweede Kamerverkiezingen worden dan onvermijdelijk. Het is de vraag of Rutte daarna terugkomt als premier want de instorting van de grote middenpartijen gaat in versneld tempo door. Na de PvdA is het CDA al gevolgd en hetzelfde dreigt nu voor de VVD. Eén troost heeft Rutte echter wel: hij heeft het record als langstzittende premier gevestigd! ( Foto: Maker: Monika Flueckiger | Bronvermelding: swiss-image.ch Auteursrecht: World Economic Forum/swiss-image.ch)

Boerenacties Geplaatst: 28-07-2022

De boerenprotesten blijven opschudding verwekken, ook als ze geen snelwegen blokkeren of ministers thuis opzoeken. Momenteel zijn het vooral de omgekeerde “boerenvlaggen” die overal in het land hangen die beroering veroorzaken. Een vreedzaam en mild protest zou je zeggen, maar links en ook de liberalen vinden het “agressief” en een “minachting van een nationaal symbool”. Hoe hebben we het nu? Is men ineens fel nationalistisch geworden, staat men pal achter het koningshuis en adoreert men volk en vaderland? Nee natuurlijk, men is alleen tegen de vlaggen omdat men het doel van de boerenacties wil tegenwerken. Links geeft zich zelf over aan uitbundig vlagvertoon in de openbare ruimte met rode-, regenboog- en lhbti-vlaggen en dan mag het uiteraard wel. De boerenvlaggen zouden van de lantaarnpalen kunnen waaien en verkeersongelukken veroorzaken, beweert men. Dat is wel erg veel spijkers op laag water zoeken. Je ziet zo vaak vlaggen en spandoeken boven viaducten hangen waartegen niets wordt gedaan. Als je elk risico wilt uitsluiten kan er geen enkele actie en demonstratie meer plaatsvinden. De verklaring is denk ik dat links de publieke ruimte als zijn eigendom ziet. Alleen links mag actievoeren en demonstreren, nu rechts dat doet (zo worden de boeren beschouwd) staat men verbijsterd te kijken. En die acties moeten op elke manier tegengewerkt worden. Geklaagd wordt dat Extinction Rebellion harder aangepakt wordt dan de boeren, maar het is juist precies omgekeerd. Als deze klimaatfanaten wegen en pleinen blokkeren wordt er niet gemekkerd over de hinder voor het verkeer en de media zijn dan vol lof over deze acties. Bij boerenacties zijn de media direct negatief en leiden de aandacht af door te focussen op de verkeersoverlast. Ook is er nog nooit door de politie met scherp op de klimaatactivisten geschoten. Ik durf de bewering wel aan: als de boeren met de huidige methoden zouden demonstreren tegen klimaatverandering zouden ze niets dan lof krijgen en zou de omgekeerde vlag het nationale symbool worden van de strijd voor verduurzaming! De internationale steun uit rechtse hoek (o.a. van Trump) voor de Nederlandse boeren wordt met ontzetting door links aanschouwd. Men ziet de kans op realisering van de (toch duidelijk linkse) stikstofplannen afnemen. Nu overdrijven die rechtse buitenlanders wel en slaan regelmatig de plank mis, maar dat gebeurt ook door de aanhangers van het stikstofplan. De verbale steun voor de natuur is hypocriet, want stikstofruimte ontstaan door inkrimping van de landbouw zal direct worden gebruikt voor de bouw van woningen, wegen, uitbreiding van Schiphol en de opening van Lelystad Airport. De natuur zal er niets mee opschieten. En sluiting van de helft van de boerenbedrijven zal echt niet leiden tot meer natuur, want de ruimte zal gebruikt worden voor woonwijken, wegen, bedrijventerreinen, zonneweides en windmolenparken. Het platteland zoals we dat nu nog kennen, zal volkomen veranderen en in feite vernietigd worden. Alleen al voor het behoud van dat platteland verdienen de boeren steun. Het is dat ik geen Nederlandse vlag heb, anders zou ik hem ook omgekeerd ophangen.

Bevolking en migratie Geplaatst: 16-07-2022

Het was weer typisch de Volkskrant: een commentaar vandaag over een nieuw rapport van de VN over de groei van de wereldbevolking (die eind dit jaar de 8 miljard bereikt). Die zou pieken tot 9,7 miljard in 2064 en daarna dalen naar 8,8 miljard in 2100. Met daaraan verbonden de conclusie dat over een paar decennia westerse landen zouden moeten vechten om immigranten als ze economisch op peil willen blijven. Op de eerste plaats kloppen de geciteerde cijfers niet. De VN schrijft over een piek van 10,4 miljard mensen in 2080 die daarna aanhoudt tot het jaar 2100. Prognoses op zo’n termijn zijn overigens erg onzeker: een iets hoger uitgevallen groeipercentage leidt tot enorme verschillen. In een worst-case scenario kan de wereldbevolking in 2100 ook 15 miljard mensen omvatten. Maar zelfs als de wereldbevolking zou stabiliseren en daarna afnemen zegt dat nog niets over Nederland. Wij groeien met 100.000 mensen per jaar (een stad met de omvang van Deventer), en dat voornamelijk door immigratie. Als het beleid niet verandert betekent dat een groei van 17,6 naar 20 miljoen in 2050. Momenteel kan er een tekort aan arbeidskrachten zijn, maar dat is conjunctureel. Als we in de tweede helft van dit jaar de voorspelde recessie krijgen zal er al gauw weer een overschot aan personeel zijn (zeker als Poetin de gaskraan gaat dichtdraaien). Meer migranten zijn dus echt niet nodig, ook niet in de toekomst. Door automatisering en robotisering komt veel werk te vervallen en als vrouwen hun huidige parttime baantjes gaan inruilen voor fulltime dienstverbanden komen er weer een half miljoen fte’s bij. Het gedram om meer migranten laat ook duidelijk een groei-fixatie zien. Alles moet constant groeien: de economie, maar ook de bevolking. Dreigt stagnatie of zelfs afname, dan raakt men in paniek. Maar een afnemende bevolking heeft juist voordelen: meer natuur, minder milieuproblemen, ruime keus aan woningen, geen files in het verkeer. En dus niet meer, maar juist minder migranten.

Compromis Oekraïne nodig Geplaatst: 09-07-2022

Maandag 11 juli gaat de Nord Stream-pijpleiding tien dagen dicht voor het jaarlijkse onderhoud en Duitsland is al in spanning of het gas daarna wel weer gaat stromen. Het kan namelijk heel goed dat Poetin met een technische smoes de complete levering van gas aan Duitsland stopzet. Die levering was in juni al met 60% gereduceerd, ook met een technisch argument, en dat heeft al tot enorme schade geleid. Volledige afsluiting zal catastrofaal uitpakken voor de Duitse economie: bedrijven die niet meer kunnen produceren, electriciteitscentrales die failliet gaan omdat ze ander, veel duurder gas moeten importeren, enorme inflatie en daling van de koopkracht van burgers. Het wordt steeds duidelijker dat Europa zichzelf met de sancties tegen Rusland in de voet heeft geschoten. De effecten zijn hier veel erger dan daar. Ondanks een lagere export zijn de inkomsten daar gestegen door de hogere energieprijzen. De inflatie is niet veel hoger dan in de EU (± 15% tegen ± 10%). Gebrek aan producten en (reserve)onderdelen is lastig, maar kan vaak op andere manieren opgevangen worden. De geschiedenis laat ook zien dat sancties niet effectief zijn en vooral symbolische waarde hebben. Het zal er in ieder geval zeker niet toe leiden dat Rusland de oorlog in Oekraïne stopt. Die heeft ondertussen nog meer wereldwijde consequenties doordat Oekraïens graan niet meer geëxporteerd kan worden en in veel ontwikkelingslanden daardoor armoede en hongersnood dreigt. Koppig vasthouden aan de huidige lijn door het Westen (geen concessies doen aan Rusland en Oekraïne tot het bittere einde steunen) zal enorm negatieve effecten hebben, zowel hier als in de rest van de wereld. Die wereld is grotendeels niet op westerse hand en vindt dat de sancties maar opgeheven moeten worden om de graanexport weer op gang te laten komen. Omdat Poetin de Donbas bijna in handen heeft lijkt het tijd om naar een compromis te streven: 1. Een staakt het vuren afkondigen en vredesonderhandelingen beginnen. 2. Direct na het staakt het vuren heft het Westen de sancties op en levert Rusland weer gewoon zijn olie en gas 3. Daarna zo snel mogelijk de graanexport weer op gang brengen. De vredesonderhandelingen zullen ertoe leiden dat Oekraïne de door Rusland veroverde gebieden zal moeten afstaan. Met minder zal Poetin geen genoegen nemen. Dat wordt een bittere pil voor Oekraïne, maar ze hebben (ook met de nieuwe zware westerse wapens) geen kans om die gebieden terug te veroveren en doorgaan met de oorlog houdt het risico in dat veel meer gebied (bijvoorbeeld rond Odessa) verloren zal gaan. Wel zal onderdeel van het akkoord moeten worden dat Oekraïne veiligheidsgaranties krijgt van de VS, Engeland, Duitsland, Frankrijk zodat Rusland niet nog een keer een oorlog kan beginnen (in feite dus een soort Navo-lidmaatschap). Zo’n scenario is in de huidige situatie het best mogelijke, anders blijft de oorlog dooretteren met enorm negatieve economische effecten wereldwijd en de voortdurende kans dat het conflict escaleert tot een grote (kern)oorlog.

Abortus en polarisatie Geplaatst: 02-07-2022

Het zijn moeilijke jaren voor progressieven. Eerst had je de Brexit waarmee de illusie van een constant uitbreidende EU doorgeprikt werd. Toen kwam dit jaar de oorlog in Oekraïne, die een einde maakte aan het idee dat we in Europa nooit meer oorlog zouden krijgen. En onlangs draaide het Amerikaanse Hooggerechtshof het recht op abortus terug. Het vooruitgangsgeloof zit in een zware crisis. De boeken van Steven Pinker en Rutger Bregman, die zo optimistisch beweerden dat alles op aarde beter wordt, kunnen naar de ramsj. Toen een concept van het Hof in mei uitlekte was progressief Nederland al in paniek. De media berichtten weer heel eenzijdig en lieten alleen voorstanders van abortus aan het woord, en nu was het niet anders. Er wordt beweerd dat het Hof gepolitiseerd is, maar je kunt ook beweren dat Roe versus Wade uit 1973 veel te ver ging en alleen naar het recht van de vrouw keek en ging enkele rekening hield met het recht van het ongeboren leven. Nu de Amerikaanse staten de beslissing kunnen nemen zullen veel Republikeinse staten abortus helemaal verbieden, en dat betekent weer doorslaan naar de andere kant. Zoals zo vaak is een gulden middenweg het beste, in Amerika maar ook hier. Abortus in principe verbieden, maar in duidelijk omschreven situaties toch toestaan. De Nederlandse wet heeft het over een “noodsituatie” maar definieert niet wat daaronder verstaan moet worden, waardoor elke vrouw kan beweren in een noodsituatie te verkeren, ook als dat niet het geval is. Door die noodsituaties duidelijk vast te leggen blijft de abortusoptie bestaan, terwijl lichtzinnig gebruik onmogelijk wordt gemaakt. Links was decennia in het offensief en dacht zijn maatschappelijk model aan iedereen te kunnen opleggen. Maar een conservatief offensief (actie=reactie) begint nu resultaten te boeken. De verleiding voor die conservatieven zal groot zijn om nu hùn model door te drukken, maar hopelijk is een maatschappelijke consensus haalbaar waarbij men in het midden uitkomt en met compromissen leert leven. Het alternatief is een extreem gepolariseerd land en in het ergste geval burgeroorlog.

De Nederlandse stikstofobsessie Geplaatst: 25-06-2022

Het valt op dat in Nederland grote, complexe problemen vaak teruggebracht worden tot één item, waarna alles en iedereen zich daarop krampachtig gaat fixeren. Het hele complexe klimaatprobleem wordt teruggebracht tot CO₂-reductie en alle andere aspecten worden vergeten. En de achteruitgang van de natuur wordt gereduceerd tot stikstof, met het idee dat alles goed komt als dat maar aangepakt wordt. Alsof de natuur niet ook bedreigd wordt door de voortdurende bevolkingstoename, de uitbreiding van steden en de ontbossing (elk jaar een afname met 1%). Maar er wordt alleen naar stikstof gekeken en de schuldigen zijn ook gevonden: de boeren. Die protesteerden afgelopen week tegen de nieuwe kabinetsplannen. Begrijpelijk, want die zijn met reductiecijfers tot 95% voor de veeteelt ook extreem. Met zulke doelen betekent dat gewoon opheffing van veel, misschien wel de meeste veeteeltbedrijven. Nu heeft Nederland inderdaad extreem veel vee en we produceren gigantisch veel vlees, dat vooral geëxporteerd wordt (vervolgens importeren we vlees voor onze eigen consumptie; de waanzin van de globalisering). Die veestapel zal kleiner moeten worden en de productie zal primair op de Nederlandse markt gericht moeten zijn. Maar de sector moet wel grotendeels intact blijven, want eigen voedselproductie is van vitaal belang, op dat punt moet je je niet afhankelijk maken van het buitenland. Daarom zijn realistischer reductiecijfers nodig, bijvoorbeeld maximaal 50%. Vooral veeteeltbedrijven die vlak bij natuurgebieden liggen uitkopen, want dat heeft het meeste effect. En andere sectoren (luchtvaart, autoverkeer, industrie) ook laten bijdragen aan de stikstofreductie. De stikstofnormen worden overigens niet door Europa opgelegd, maar bepaald door de nationale regeringen. Wel zijn die verplicht hun Natura 2000-gebieden gezond te houden. Stikstof is vooral schadelijk voor heide- en duingebieden, nauwelijks voor bossen. Maar er worden enorm veel bossen gekapt, onder andere om nieuwe heide- en duingebieden te creëren. Het is niet logisch om kwetsbare natuur te maken als je een stikstofprobleem hebt. Beter dus om dat kappen te stoppen en meer bos aan te planten. En ook moet de bevolkingsgroei gestopt, want 100.000 mensen er bij per jaar betekent ook steeds meer stikstofuitstoot. We hebben niet alleen teveel vee, maar ook teveel mensen, teveel auto’s en teveel vliegtuigen. Immigratie dus (grotendeels) stopzetten en emigratie bevorderen. Dan blijft er ruimte voor landbouw en veeteelt en hoeven de boeren niet voortdurend met hun tractoren de snelweg op.

Fusie PvdA en GroenLinks Geplaatst: 19-06-2022

Vorig weekend besloot een meerderheid van de leden van PvdA en GroenLinks om volgend jaar een gezamenlijke Eerste Kamerfractie te vormen, een mogelijke opmaat voor een complete fusie van de partijen. Daar was tevoren veel over te doen, met voor- en tegenstanders die elkaar met argumenten bestookten. In 1989 gingen de kleinlinkse partijen PPR, PSP en CPN op in GroenLinks. Ik was daar destijds voor, want die kleine splinters bereikten afzonderlijk niets. Er ontstond toen een partij die bij verkiezingen 10 tot 15 zetels haalde. Inmiddels is dat gedaald tot 8 zetels en grote(re) partijen als PvdA en SP zijn ook tot onder de 10 zetels gedaald. Langzamerhand kunnen we weer over “klein links” spreken en is een fusie van die partijen opnieuw noodzakelijk als men weer macht wil krijgen. PvdA en GroenLinks hebben nu de eerste stap in die richting gezet. Maar daarmee is het positieve wel gezegd. Verbazing was er over het fusievoornemen terwijl er geen gezamenlijk programma is. De partijen hebben vaak dezelfde mening, maar er zijn ook flinke verschillen. De PvdA was altijd sociaal-democratisch en vooral gericht op sociale en economische verheffing van de onderklasse. GroenLinks was vooral gericht op groen en milieuzaken. Door een fusie zullen compromissen gesloten moeten worden, met het risico dat de echt sociaal-democratische kiezers uitwijken naar de SP terwijl de echt groene kiezers naar de Partij voor de Dieren overlopen. In plaats van meer stemmen (waarop men hoopt) zal de fusiepartij dan juist minder stemmen krijgen. Hans Spekman, voormalig PvdA-voorzitter ziet dat gevaar ook. Hij is bevreesd dat de fusiepartij een partij van de progressieve elite wordt: hoogopgeleid en welvarend waardoor de oude PvdA-achterban uit de volkswijken definitief wegvalt. Dat gevaar is reëel want de linkse elite houdt zich vooral bezig met identiteitspolitiek, woke en het klimaat en dat zijn geen dingen die de onderklasse bezig houdt. Een linkse fusiepartij zou in ieder geval ook de SP moeten insluiten (de Partij voor de Dieren is te principieel en rechtlijnig en zal nooit deelnemen omdat ze geen compromissen willen sluiten). Met de SP zou het sociaal-democratisch (en populistisch) gehalte van de nieuwe partij versterkt worden en blijven de kiezers uit de achterstandswijken binnenboord omdat ze geen alternatief hebben. Zo’n partij zou mogelijk 30 – 40 zetels kunnen halen en als grootste partij het voortouw kunnen nemen bij de formatie van een kabinet. Maar de SP verschilt teveel van mening met PvdA en GroenLinks over zaken als EU, globalisering en immigratie om mee te kunnen doen. En ik zie de fusiekandidaten niet opschuiven op die punten. Ik verwacht dus dat de nieuwe partij (GroenRood? GroenSociaal?) niet meer dan 10 tot 15 zetels zal halen en dat SP en Partij voor de Dieren wat zullen groeien. Maar links als totaal zal zwak blijven, en verdeeld.

Hypocriete kritiek op ON Geplaatst: 11-06-2022

Het rapport van de Ombudsman van de NPO over de nieuwe omroep Ongehoord Nederland is verschenen. De journalistieke code van de NPO schrijft voor dat programma’s betrouwbaar, onafhankelijk, onpartijdig en evenwichtig moeten zijn en ON voldoet daar niet aan volgens de ombudsman. Teveel zou het programma een “doorgeefluik” van meningen zijn. Ik heb een paar afleveringen gezien en het valt op dat telkens gasten uit dezelfde (rechtse) hoek aanwezig zijn en dat de presentatoren niet kritisch doorvragen. Maar bij veel programma’s van andere omroepen zijn ook telkens dezelfde mensen uit dezelfde (linkse) hoek te zien en daarbij wordt ook lang niet altijd kritisch doorgevraagd. ON is voor verbetering vatbaar, maar dat geldt ook voor andere omroepen. De roep vanuit (vooral) linkse hoek om de omroep van het beeldscherm te halen is daarom behoorlijk hypocriet. Zie bijvoorbeeld het commentaar dat Pieter Klok, hoofdredacteur van de Volkskrant, hierover schreef. ON “presenteert een alternatief wereldbeeld dat niet gestoeld is op feiten,” schrijft hij. Daar kan natuurlijk stevig over gediscussieerd worden, want op welke “feiten” is het linkse wereldbeeld van zijn krant dan gebaseerd? En wat voor “feiten” gelden er voor christelijke omroepen als de EO? Klok verwijt de NPO een “obsessie met pluriformiteit” terwijl het om professionaliteit zou moeten gaan. Zeker, maar media zijn niet objectief en journalisten werken altijd vanuit een bepaalde achtergrond. Meningen vanuit verschillende politieke hoeken zijn daarom essentieel voor het mediabestel, ook omdat daarmee de diversiteit aan meningen onder de burgers weerspiegeld wordt (eenvijfde van de kiezers stemt immers conservatief en ook zij moeten zich in het TV-aanbod kunnen herkennen). Het is tekenend voor links dat het pluriformiteit niet belangrijk vindt, waarschijnlijk omdat het 90% van de media beheerst. Als het omgekeerd zou zijn werd die pluriformiteit natuurlijk wel essentieel gevonden. Klok vindt ook dat de publieke omroep niet de plicht heeft om “boodschappen die de samenleving ondermijnen te legitimeren en te financieren”. Maar doet ON dat, met zijn kritiek op immigratie en woke-waanzin? Je zou eerder kunnen beweren dat omroepen die immigratie propageren en het woke-denken bevorderen de Nederlandse samenleving ontwrichten en ondermijnen. De linkse kritiek op ON is zwak onderbouwd en vooral hypocriet omdat men zelf ook de dingen doet die men die omroep verwijt. Afgelopen week tikte de rechter het KRO-NCRV programma Pointer op de vingers omdat het ten onrechte de alternatieve klimaatorganisatie Clintel had verweten gesubsidieerd te worden door de fossiele industrie. Toevallig zag ik die uitzending. Eenzijdig, partijdig en onbetrouwbaar. En kenmerkend voor de mainstream media: niemand meldde die terechtwijzing. Behalve ON!

Magere Defensienota Geplaatst: 04-06-2022

Afgelopen week maakte minister Ollongren de nieuwe Defensienota bekend. Het leger krijgt er vijf miljard per jaar structureel bij en komt zo op de Navo-afspraak van 2% van het nationaal inkomen. Dat is mooi na 20 jaar bezuinigen waardoor dat leger bijna niet meer kon functioneren. Toch is het niet voldoende. Duitsland gaat ook naar 2% maar investeert daarnaast 100 miljard eenmalig. Zoiets zou Nederland ook moeten doen, natuurlijk niet dat bedrag maar bijvoorbeeld 20 of 30 miljard. Dan kun je fors investeren in nieuwe marineschepen, vliegtuigen en tanks wat nu niet mogelijk is. Wat Ollongren bekend maakte is bijna zielig: 6 F-35’s en 4 drones extra. Over nieuwe tanks wordt niet eens gedacht, terwijl ze nu in Oekraïne op grote schaal optreden. Hoe denk je Russische tanks te stoppen als je ze zelf niet hebt? Een tweede punt is het gebrek aan personeel. Defensie heeft nu al 9000 vacatures en op een zeer krappe arbeidsmarkt zullen die moeilijk te vervullen zijn, ook al is er een goede cao afgesloten met flinke loonsverhogingen. Defensie denkt niet meer aan opbouw van grote eenheden die buitenlandse missies kunnen uitvoeren, want die capaciteit is er gewoon niet. De enige oplossing is opnieuw met de dienstplicht beginnen. Die is nooit afgeschaft, slechts opgeschort, zodat die met een pennestreek door de regering weer ingevoerd kan worden. Per leeftijdsjaar zijn er zo’n 200.000 jongeren. Laat een flink deel afvallen wegens fysieke of psychische ongeschiktheid en een wat kleiner deel door gewetensbezwaren, maar een lichting van 50.000 per jaar moet haalbaar zijn (uiteraard jongens én meisjes!). Dan gaat het leger van 35.000 naar 85.000 soldaten. Daarmee kun je weer op bataljons- (800 soldaten) en zelfs regimentsniveau ( 4000 -5000) aan militaire operaties deelnemen. Een grote eenmalige investering dus en de dienstplicht weer invoeren kan het leger weer op sterkte brengen. Maar dat is groot denken, en daar is Nederland niet sterk in.

Zwart racisme Geplaatst: 30-05-2022

Een week geleden had de Volkskrant een interview met Seada Nourhussen, de zwarte hoofdredactrice van het opinieblad OneWorld. Ze hapte pas toe na drie uitnodigingen, want de Volkskrant is volgens haar aan het “verrechtsen”. Dat is een merkwaardig verwijt, want de meest linkse krant van het land is zó politiek correct dat je beter van “de Wokekrant” kunt spreken. Waarom vindt Nourhussen dat? Er zijn een paar columnisten die tekeer gaan tegen woke en identiteitspolitiek. Maar er zijn veel meer columnisten die daar helemaal voor zijn en het redactioneel beleid van de krant is helemaal gericht op woke en identiteitspolitiek. Die paar columnisten zijn de (voor mij verfrissende) uitzondering, maar Nourhussen moet dus niets van vrijheid van meningsuiting hebben. Je ziet dat vaak bij mensen die fanatiek met “diversiteit” bezig zijn: alles moet divers, behalve een diversiteit van meningsuitingen. Zo geeft ze ook af op Joris Luyendijk en zijn boek over “vinkjes”. Een blanke man had dat niet mogen doen, hooguit een artikel erover schrijven en dan verwijzen naar de boeken van zwarte vrouwen. Wat hij nu doet is “culturele toe-eigening”. Het laat zien dat zwarte activisten bepaald geen gelijkheid nastreven, maar dominantie over en degradatie van blanken. Dezelfde houding blijkt uit Nourhussen’s mening dat zij doodleuk racistische uitspraken over blanken mag doen, want “racisme bestaat niet zonder macht” en zwarten hebben geen macht (dus kunnen niet racistisch zijn). Racisme is alleen mogelijk ten aanzien van zwarten. In mijn essaybundel heb ik die redenering al onderuit gehaald. Juist wie iets aanklaagt moet zelf volledig zuiver op de graat zijn. Wie zich bezondigt aan datgene wat hij aanklaagt, verliest zijn geloofwaardigheid. Bovendien mogen zwarten geen macht hebben, maar zij vinden wel (buitensporig veel) gehoor bij de blanke elite, die wel macht heeft en alles uitvoert wat zwarten willen. Indirect hebben zij dus wel degelijk macht. De Franse filosoof Foucault zei het al: een emancipatiebeweging is niet alleen uit op emancipatie, maar vooral op macht. Het feminisme wil geen gelijke verhoudingen tussen mannen en vrouwen, maar de macht van mannen overnemen en hen in een ondergeschikte positie brengen. En zwarte activisten willen geen gelijke raciale verhoudingen, maar zelf het dominante ras worden waarbij de blanken als hun huisknechten mogen optreden. Of onderdanig artikeltjes schrijven waarin ze braaf verwijzen naar de boeken van hun bazen.

Ophef over Ongehoord Nederland Geplaatst: 21-05-2022

Er is al enige tijd ophef over de nieuwe omroep Ongehoord Nederland, die een voor de media ongekend rechts geluid laat horen. Dat is natuurlijk in het verkeerde keelgat van progressief Nederland dat 90% van de media beheerst en daar vooral linkse geluiden laat horen. Zelfs een klein beetje rechtse TV (ON zendt geloof ik maar een uur per dag uit op het onmogelijke tijdstip van rond het middaguur) is voor hen al onacceptabel. Nu had ON pas Felip Dewinter als gast die de “omvolkingstheorie” uiteenzette en prompt werd in alle talkshows aangedrongen op verbod van die omroep. Die omvolkingstheorie wordt als een extreem-rechtse of zelfs als nazistische complottheorie bestempeld, maar wie heeft zich hier werkelijk in verdiept? De theorie is opgesteld door de Franse auteur Renaud Camus en naast zijn vele Franstalige boeken heeft hij over dit onderwerp 1 boek in het Engels geschreven (te bestellen via Amazon). Ik heb het gelezen en vind Camus een conservatief theoreticus die bezorgd is over het voortbestaan van de westerse cultuur en de immigratie uit niet-westerse landen wil stoppen. Zijn theorie is in overeenstemming met de feiten, want in de meeste Europese landen neemt de autochtone bevolking af en de allochtone toe, voornamelijk door massa-immigratie. De vraag is of dit proces bewust plaatsvindt of een samenstel is van toevalligheden. Daarover kun je discussiëren, maar extreem-rechts kun je het niet noemen (tenzij je zelf extreem-links bent en elke kritiek op massa-immigratie fascistisch noemt). De tegenstanders van ON wijzen op enkele terroristische aanslagen die gepleegd zijn door daders die door deze omvolkingstheorie zijn geïnspireerd. Maar is dat een reden voor censuur? De linkse kritiek op Pim Fortuyn’s migratiestandpunt heeft geleid tot de moordaanslag op hem. Dus ook dat maar verbieden? De theorieën van Marx en Lenin hebben tot miljoenen doden geleid, dus al hun boeken ook verbieden? Een theorie, hoe controversieel ook, moet verkondigd kunnen worden, alleen oproepen tot haat of geweld horen verboden. Het is opvallend en veelzeggend hoe snel links om censuur vraagt. Bij de ophef over Vandaag Inside en Johan Derksen werd ook al direct aangedrongen op stopzetting van het programma. Men adoreert “diversiteit”, maar een diversiteit van meningen is links onwelgevallig. Alleen de linkse mening mag via de media verkondigd worden. Hier wordt de communistische cultuur zichtbaar die volgens mij binnen alle linkse organisaties dominant is. Een autoritaire cultuur die direct repressie en censuur wil toepassen. ON wordt verweten éénzijdig te zijn en geen hoor en wederhoor toe te passen. Maar dit zie ik zoveel in kranten en op de TV. De progressieve paniek over het abortusstandpunt van het Amerikaanse Hooggerechtshof was daar een mooi voorbeeld van. Zowel in krant als op de TV werden alleen de voorstanders van abortus aan het woord gelaten, de tegenstanders werden niet gehoord. Als je zelf zo éénzijdig en partijdig nieuws brengt ben je hypocriet als je kritiek levert op een andere omroep.

De teloorgang van Philips Geplaatst: 14-05-2022

Frans van Houten, ceo van Philips, behoudt zijn bonus hoewel driekwart van de aandeelhouders die beloning afkeurde. Die afkeuring was begrijpelijk want Van Houten heeft Philips ontmanteld en van het restant een puinhoop gemaakt. Philips had een techreus kunnen zijn van het formaat Google of Microsoft maar heeft de afgelopen decennia alle perspectieven daarop verknald. Philips heeft altijd een speciaal gevoel bij mij opgewekt. Mijn vader heeft zijn hele leven bij het bedrijf gewerkt en ik heb er een paar jaar vakantiewerk gedaan. Een Philipsfonds heeft deels mijn studie gefinancierd en via de personeelswinkel voor medewerkers (met 30 of 40% korting) heb ik veel Philipsapparaten aangeschaft die deels nog altijd trouwe dienst doen. Philips had in het verleden Apple kunnen overnemen waarmee het dan nu een grote naam zou zijn op het terrein van pc’s, tablets en mobieltjes. De succesvolle chipsmachinefabriek ASML werd van de hand gedaan, evenals het muziekconcern PolyGram. De grootste klappen vielen echter in de afgelopen tien jaar, toen Van Houten ceo was. De divisie consumentenelectronica (radio, TV etc.) werd afgestoten, later gevolgd door de gloeilampendivisie (de kernactiviteit en begin van het bedrijf) en de huishoudelijke apparatuur. Het enige wat overbleef was de divisie medische apparatuur. Die apparatuur is weliswaar nuttig maar heeft niet de uitstraling van TV’s en geluidsapparatuur. Bovendien maakt 1 divisie het bedrijf specialistisch en dus kwetsbaar. In het verleden kon verlies in de ene divisie goed gemaakt worden door winst in een andere, maar die optie is nu verdwenen. Dat wreekt zich als er problemen ontstaan zoals recentelijk met de apparaten tegen slaapapneu. Door aanhoudende problemen hiermee is het aandeel Philips in een jaar gehalveerd. Onbegrijpelijk dat een ceo die zo slecht presteert nog een bonus krijgt. Ontslag was eerder op zijn plaats geweest.

Personeelsgebrek Geplaatst: 07-05-2022

De chaos op Schiphol de afgelopen weekenden heeft een structureel probleem van de Nederlandse economie evident gemaakt: er is een enorm tekort aan personeel. Dat bleek al direct toen de coronamaatregelen opgeheven werden en de horeca met enorme personeelstekorten zat. Maar onderwijs en zorg kampen al langer met een gebrek aan personeel. Bij defensie kan zelfs een kwart van de banen niet vervuld worden. De migratiemaffia trekt hier direct de conclusie uit dat we de immigratie moeten opvoeren, maar het is helemaal niet nodig om mensen van buiten de landsgrenzen aan te trekken. Nederland heeft namelijk genoeg mensen. We hebben momenteel 327.000 werklozen en daarnaast nog eens 433.000 bijstandstrekkers. Verder ruim 800.000 arbeidsongeschikten, waarvan een deel gedeeltelijk arbeidsongeschikt is en dus ook gedeeltelijk kan werken. Volgens mijn grove schatting kunnen dus bijna een miljoen mensen zo de arbeidsmarkt op. Dat zullen niet de ideale arbeidskrachten zijn die werkgevers willen, maar in een noodsituatie kun je niet kieskeurig zijn en met om- of bijscholing moeten veel mensen inzetbaar zijn. Daarnaast werken de meeste vrouwen parttime. Dat is een luxesituatie die we ons niet meer kunnen permitteren. Zij zullen dus meer moeten gaan werken. Er is al becijferd dat als alle vrouwen in onderwijs en zorg 3 tot 4 uur extra gaan werken per week alle personeelsproblemen in die sectoren zijn opgelost. Gebeurt dat ook in andere sectoren (en het mag ook 5 of 10 uur extra zijn) dan zal het personeelsgebrek als sneeuw voor de lentezon verdwijnen. Dat levert dan problemen op met het onbetaalde werk in het huishouden! roepen de feministes nu in koor. Nee, want mannen werken nu al (betaald en onbetaald werk bij elkaar opgeteld) 5 tot 6 uur per week meer dan vrouwen. Pas als vrouwen meer dan dat aantal extra gaan werken worden ze slechter af dan mannen. Momenteel hebben ze gewoon teveel vrije tijd. We willen meer tijd voor onszelf, roepen die vrouwen. Een Scandinavische vrouw die hier woont en werkt vindt dat een onzinnig argument. Want je hebt al de avonden en weekends vrij, dus je hebt tijd voor jezelf. Het zal alleen moeilijk zijn om de verwende Nederlandse vrouwen zover te krijgen dat ze vrijwillig meer gaan werken. Hogere salarissen zullen er eerder toe leiden dat ze minder uren gaan maken. Salarisverlaging voor vrouwen zou effectiever zijn (maar je hoort de feministes al brullen). Grote overheidscampagnes zullen misschien wat kunnen helpen. Maar het zijn vooral de mannen die het verschil kunnen maken en hun vrouwen duidelijk moeten maken dat het totaal aan taken ECHT eerlijk verdeeld moet worden. Die vrouwen moeten dus meer betaald gaan werken óf hij gaat minder in het huishouden doen zodat het verschil van 5 à 6 uur verdwijnt. Maar eerlijk gezegd heb ik er weinig vertrouwen in dat Nederlandse mannen die confrontatie aan durven. Een psychotherapeut zei laatst in de krant dat moderne mannen de ballen niet hebben om tegen hun vrouwen in te gaan. Doen wat de vrouw wil is het motto om een relatie overeind te houden.

Dreigt een kernoorlog in Oekraïne? Geplaatst: 01-05-2022

De oorlog in Oekraïne lijkt veel langer te gaan duren dan iedereen verwachtte. Ook ik dacht dat het met een paar weken afgelopen zou zijn, gezien het Russische overwicht. Toen de Russen hun aanval op vier of vijf fronten herschikten en zich gingen concentreren op de Donbas was mijn verwachting dat het daar snel bekeken zou zijn. Het voordeel daarvan was dat Poetin een overwinning kon claimen om vervolgens een wapenstilstand aan te kondigen en vredesonderhandelingen te beginnen. De oorlog zou daarmee afgelopen zijn en verdere escalatie voorkomen. Maar ook in de Donbas schiet het niet op. Dat komt niet alleen door de vechtlust van de Oekraïners maar vooral door de massale wapenzendingen van het Westen. Hoe langer de oorlog duurt, hoe meer materiaal gezonden kan worden en daarbij gaat het nu ook om zware wapens. De VS zeggen erop uit te zijn Rusland op deze wijze permanent te verzwakken. Maar is dat wel verstandig? Zonder een gedeeltelijke overwinning kan Poetin niet met opgeheven hoofd het slagveld verlaten. Tegenover de enorme verliezen die de Russen geleden hebben zou dan geen enkele winst staan waardoor Poetin’s positie wankel zou kunnen worden. Hij moet dus doorvechten. Maar als dat weinig oplevert en de oorlog eindeloos gaat duren of (wat niet eens zo onwaarschijnlijk is) als Oekraïne de overhand dreigt te krijgen zou het heel goed kunnen dat Poetin tactische kernwapens gaat inzetten. Hij heeft daar al diverse keren mee gedreigd. Naast de verschrikkelijke gevolgen voor Oekraïne is dan de vraag wat de Navo gaat doen. Als daarop gereageerd wordt (in welke vorm ook) is de kans op verdere escalatie met een Europese kernoorlog niet te verwaarlozen. Daarom is het voor iedereen (Rusland, Europa en zelfs Oekraïne) het beste als de Russen de komende weken voldoende successen boeken om de oorlog als overwinnaar te kunnen beëindigen. Oekraïne zal dan een deel van het land moeten afstaan, maar driekwart als vrij en onafhankelijk land (met uitzicht op het EU-lidmaatschap) behouden. En met veiligheidsgaranties van de VS, Duitsland, Frankrijk etc. Het zal even slikken zijn voor Zelensky, maar ook hij zal inzien dat dit de beste uitkomst is. Beter dan totaal vernietigd te worden in een kernoorlog.

Populisme en democratie Geplaatst: 25-04-2022

Macron heeft dus opnieuw gewonnen. Het zat er al wel in, maar progressief en EU-gezind Nederland kreeg het toch al Spaans benauwd van een mogelijke overwinning van Marine Le Pen. Met 41% van de stemmen heeft zij toch een goed resultaat geboekt en over 5 jaar, als Macron niet meer mee mag doen, maakt ze een betere kans. Extreemrechts wordt haar partij Rassemblement National genoemd, maar dat is framing van links, dat alles ter rechterzijde van de liberalen als extreemrechts betitelt. Dat predicaat heeft echter betrekking op fascistische, gewelddadige en antidemocratische partijen en daar is in dit geval geen sprake van. Conservatieven en ook de meeste nationalisten zijn geen fascisten. Radicaal rechts zou een betere aanduiding zijn, maar dat zijn altijd nog groepen die binnen de democratische rechtsorde vallen. Er is erg veel zorg over “populistische” partijen die een gevaar zouden zijn voor de democratie. Maar “populisme” is een scheldwoord om een partij in diskrediet te brengen. Links was zelf in de zestiger en zeventiger jaren ook populistisch, want deed alles “voor het volk” en adoreerde dat volk, waarnaar geluisterd moest worden. Sinds links zelf tot het establishment is gaan behoren is het volk verdacht en hoeft er niet meer naar geluisterd te worden. En kritiek op de regenten mag niet meer. Ik werk momenteel aan een boek over de Tweede Wereldoorlog en heb net de machtsovername van Hitler in 1933 behandeld. Kenmerkend is dat Hitler niet de macht heeft gegrepen, maar die macht heeft gekregen van de Duitse elite. Populistische partijen hebben geen macht en het is onwaarschijnlijk dat ze ooit meer dan 50% van de stemmen zullen halen. Ook Hitler’s NSDAP kreeg nooit veel meer dan éénderde van de stemmen. De elite heeft wel macht en het wordt gevaarlijk als die het vertrouwen in de democratie verliest en een verbond aangaat met het populisme, zoals destijds in Duitsland gebeurde. Ook onze elite keert zich steeds meer van de democratie af. Na de democratisering in organisaties van de zestiger en zeventiger jaren werd die democratisering vanaf begin tachtiger jaren al weer teruggedraaid. En in de landelijke politiek werd het raadplegend referendum afgeschaft omdat de bevolking niet koos wat de elite wilde. (Een nieuw wetsvoorstel voor een correctief referendum is voor de show omdat het een onmogelijk hoge opkomst eist). Zo gaan we langzaam richting Weimar. Een flinke (economische) crisis kan het beslissende zetje geven.

Engeland volgt Australisch voorbeeld Geplaatst: 16-04-2022

Het Verenigd Koninkrijk gaat het Australische migratiebeleid overnemen. Een belangrijke reden van de Britten voor de Brexit was de mogelijkheid om een eigen migratiebeleid te voeren en een eind te maken aan de oeverloze instroom van migranten. Maar de vloedgolf van bootjes die van Frankrijk overstaken werd de laatste jaren alleen maar groter (afgelopen jaar arriveerden 28.000 mensen). En omdat Engeland nu buiten de EU valt konden die mensen niet teruggestuurd worden naar het continent. Volgens het nieuwe beleid wordt bij aankomende migranten een snelle selectie gemaakt: wie kans maakt op asiel mag blijven, kansloze alleenreizende mannen worden op het vliegtuig gezet naar Rwanda. Dat land krijgt betaald om die mannen op te vangen en een nieuw bestaan te bieden. De maatregel zal vooral een afschrikkende werking hebben, want migranten willen natuurlijk niet naar Rwanda. De migratiemaffia schreeuwt nu moord en brand, want vindt dat geen beperkingen mogen worden gesteld aan de massale instroom en dat iedereen, politiek vluchteling of niet, meteen een permanente verblijfsvergunning moet krijgen. “Wreed en gemeen” wordt het nieuwe beleid genoemd en gesteld wordt dat de Britten hun verantwoordelijkheid ontlopen. Maar daar is geen sprake van. Echte politieke vluchtelingen kunnen nog altijd asiel aanvragen en krijgen en zelfs gezinnen die geen vluchteling zijn mogen blijven. Slechts alleenreizende mannen die economisch migrant zijn worden uitgezet. Dit zijn de zogenaamde “kwartiermakers” die proberen landen binnen te dringen waarna vervolgens het proces van gezinsvorming en gezinshereniging op gang komt. Zo sleept elke toegelaten asielzoeker in zijn kielzog op termijn drie à vier migranten de grens over. Terecht dat deze ongewenste praktijken nu aangepakt worden. Australië heeft laten zien dat dit beleid werkt. Engeland is nu ook om. Het wachten is op de EU.

IPCC vergeet bevolking Geplaatst: 09-04-2022

En weer kwam er afgelopen week een IPCC-rapport uit, dit keer met de boodschap dat de CO₂-uitstoot nog altijd toeneemt en dat de huidige reductieplannen slechts leiden tot een stabilisatie in 2030, terwijl er dan juist een halvering moet zijn om de doelen nog te kunnen halen. Die doelen waren al vrijwel onhaalbaar maar zijn door de Oekraïnecrisis nog verder uit zicht gekomen. Stoppen met de import van Russisch gas zal in veel landen opgevangen worden door meer steenkool te verstoken, waardoor de emissies gigantisch zullen toenemen. Toch blijven IPCC en politici halsstarrig beweren dat het doel van zero uitstoot in 2050 haalbaar is als we nu maar extra maatregelen nemen. Inderdaad zou dat kunnen als we stoppen met vlees eten, de thermostaat in de woonkamer op 15 graden zetten (andere ruimtes uiteraard onverwarmd), benzine- en dieselauto’s wegdoen, vliegvakanties schrappen, 1 keer in de week douchen en open haard en barbecue ongebruikt laten. Maar we gaan dan wel terug naar de vijftiger jaren en zelfs toen waren woningen warmer en werd er meer vlees gegeten. Het is zeer onwaarschijnlijk dat bevolkingen zo’n afname van welvaart en comfort vrijwillig zullen accepteren. Je zult een klimaatdictatuur moeten invoeren om zulke radicale omwentelingen tot stand te brengen. Anders zullen de veranderingen in leefpatronen minimaal decennia vragen, en die tijd is er niet. Het is opvallend dat in de plannen altijd alleen gesproken wordt over technologie en consumptie terwijl bevolking (het derde belangrijke element bij de milieudruk) onvermeld blijft. Maar milieu- en klimaatdoelen zijn onhaalbaar als de wereldbevolking continu blijft groeien. De winst van slimme technologie en verminderde consumptie wordt dan in ieder geval gedeeltelijk weer onderuit gehaald. In mijn nieuwe verhalenbundel staat een verhaal waarin een Internationale Suïcidedag wordt georganiseerd om “het klimaat te redden”. De helft van de wereldbevolking wordt opgeroepen zelfmoord te plegen om de klimaatdoelen te halen, immers: de helft minder mensen betekent een halvering van de CO₂-uitstoot. Daarmee wordt het doel voor 2030 in één klap gehaald. Het is natuurlijk een parodie op de huidige klimaathysterie, maar is in de kern wel waar. Willen we het huidige klimaat handhaven en het milieu beschermen dan is een forse afname van de wereldbevolking onvermijdelijk. Misschien iets voor een volgend IPCC-rapport?

Nederland en Russisch gas Geplaatst: 02-04-2022

Even was er paniek toen Poetin eiste dat voor gasleveranties in roebels betaald moest worden en het Westen dat weigerde. Nu lijkt dat voorlopig geen probleem te zijn en bestaan er constructies om toch in dollars of euro’s te betalen die dan door de Russen weer omgezet worden in roebels. Dus de soep lijkt niet zo heet gegeten etc. Veel Europese landen zijn sterk afhankelijk van Russisch gas, sommige voor zelfs meer dan 80%. Maar Nederland zit wat dit betreft goed, want van de 37 miljard kuub die we per jaar verbruiken komt slechts zo’n 6 miljard kuub uit Rusland. Al zou die aanvoer in de nabije toekomst stop gezet worden dan is dat geen ramp, want Nederland heeft zelf gas. In het Gronings gasveld zit nog 450 miljard kuub. Volgens de planning zou de winning dit jaar teruggebracht worden naar 3,9 miljard kuub, maar door tegenvallers is dat door het kabinet al verhoogd naar 7,6 miljard. Met 6 miljard erbij om de Russische import te compenseren kom je dan op 13,6 miljard. Nog vrij weinig als je bedenkt dat de winning in 2014 42 miljard bedroeg en in 2018 nog altijd 19 miljard kuub. De winning uit het Gronings gasveld zou afgebouwd worden om aardbevingen te voorkomen. Dat probleem wordt erg overdreven want echt zware aardbevingen hebben er nooit plaatsgevonden, het zijn slechts aardschokken. Er wordt over de “veiligheid” van Groningers gesproken, maar er is geen enkele dode gevallen. Natuurlijk moet de schade aan huizen ruimhartig vergoed worden en moet de kruideniersmentaliteit van de afgelopen jaren op dit terrein van de baan. Heel het land profiteert van dit gas en de regering verdient er veel geld mee, dus dat dit uitgekeerd wordt aan gedupeerde Groningers is normaal. Meer gaswinning betekent meer aardschokken en meer schade aan huizen, dus ook meer geld voor compensatie. Niet leuk misschien, maar nood breekt wet en blijkens een onderzoek hebben de Groningers ook begrip voor een opschaling van de gaswinning. Nederland kan dus makkelijk van het Russische gas af, ook als Poetin de gaskraan niet dichtdraait. Met extra gaswinning kunnen we de komende tien of twintig jaar vooruit en in die tijd moet het lukken vervangers in te schakelen: zon, wind, waterstof en kernenergie. En niet te vergeten energiebesparing, want hoe minder je verbruikt hoe minder er opgewekt hoeft te worden.

Opvang Oekraïners Geplaatst: 26-03-2022

Nu ook in Nederland Oekraïense vluchtelingen met open armen worden ontvangen en er ineens tienduizenden opvangplekken gecreëerd worden die tot voor kort onhaalbaar waren maakt met name het progressieve volksdeel zich druk dat dit eerder niet gebeurde met vluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten. Met geheven vingertje wordt verontwaardigd beweerd dat dit komt omdat de Oekraïners blank zijn en “op ons lijken” en dat dit dus weer racistisch is. Nu is dit volksdeel er altijd als de kippen bij om overal het racisme bij te slepen, maar anderen merkten op dat het heel normaal is dat je sterker betrokken bent bij mensen dichter bij je, in hetzelfde continent, dan bij mensen ver weg aan de andere kant van de wereld. Er speelt volgens mij nog een ander aspect een rol: het formele beginsel van “opvang in de regio”. Oekraïne is Europa dus is Europa verantwoordelijk en moet die vluchtelingen opvangen. Het zou vreemd zijn als ze naar landen als India of Tanzania zouden vluchten. Die landen zouden in dat geval verbijsterd zijn en roepen dat het een Europees probleem is dat Europa moet oplossen. Zo is het. En evenzo hoort bij een oorlog in Azië de opvang daar plaats te vinden en bij een oorlog in Afrika idem dito. De Syriërs hadden in 2015 naar Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten moeten gaan. Rijke landen (rijker dan de meeste Europese landen) met een islamitische en Arabische cultuur, daar hadden die Syriërs thuisgehoord. Natuurlijk moeten arme landen die vluchtelingen opvangen gesteund worden door rijke landen, maar dat gebeurt ook. VN-organisaties (vooral betaald door rijke landen) zijn er actief. Westerse landen steken kapitalen in ontwikkelingshulp waarvan een deel bestemd is voor noodhulp. En als er een crisis uitbreekt vliegen honderden, nee duizenden hulporganisaties erop af, ook weer betaald door westerse landen. Maar het principe van “opvang in de regio” hoort strikt gehandhaafd te worden. En wat dat betreft is het progressieve volksdeel weer heel inconsequent, want terwijl ze het heel normaal vinden dat de Oekraïners hier worden opgevangen (en niet in India) willen ze ook dat Europa alle Afrikanen en Aziaten opvangt. En wie dat onredelijk vindt is “racistisch”.

Nieuw boek De keeper was kansloos Geplaatst: 19-03-2022

Vergeleken met het wereldnieuws is het natuurlijk klein bier, maar voor mij is toch belangrijk dat mijn nieuwe boek net is uitgekomen. Na de reisboeken en de essays ditmaal een bundel korte verhalen: “De keeper was kansloos”. Weer een heel ander genre, wat voor mij een uitdaging betekende: zou het lukken om fictie te schrijven? Na de start van het schrijven bleek het verrassend goed te gaan. Ik schreef op mijn gemak 1 verhaal per maand en kwam telkens op ideeën voor nieuwe verhalen zodat de geplande 10 er uiteindelijk 18 werden. Uitgeverijen waren (zoals verwacht) weer niet geïnteresseerd, zodat het opnieuw een uitgave in eigen beheer werd. Weer mooi verzorgd door drukker Boekenplan uit Maastricht. De recensie-exemplaren voor dag- en opiniebladen zijn opgestuurd en nu maar wachten of het recensies oplevert. Op grond van mijn ervaringen met de laatste boeken zijn de verwachtingen ook hier niet hoog. Maar misschien heeft het populaire (voetbal)omslag een positief effect. Het centrale verbindende thema van de verhalen is mislukking, zowel van individuen als van samenlevingen. Wat die laatste betreft (zoals van mij te verwachten is) met de nodige politieke en maatschappijkritiek. Maar wel op een ironische, satirische, parodistische toon zodat het goed verteerbaar is. Een afwisselende bundel, denk ik zelf, met korte verhalen die lekker weglezen. Het boek is voor € 15,95 te bestellen bij elke boekwinkel en natuurlijk ook via bol.com. Nog niet via deze site, dat komt later bij een nieuwe update.

Oekraïne en het einde van de globalisering Geplaatst: 12-03-2022

China heeft de kant van Rusland gekozen in het conflict met het Westen, waarmee de gevolgen van de Oekraïne-oorlog nog groter en duidelijker worden. Beide landen werken ook aan een alternatief bankensysteem voor het internationale Swift. Als andere landen zich daarbij aansluiten (Iran, Syrië, Noord-Korea, om maar wat te noemen) zal er een wereldwijd alternatief financieel systeem ontstaan. Het is duidelijk dat er van het neoliberale globalistische model niet veel meer is overgebleven. Dat model ontstond na de val van de Muur begin negentiger jaren. Er zou één wereld ontstaan met 1 economisch systeem (het neoliberale kapitalisme), 1 politiek systeem (de westerse democratie met zijn mensenrechten) en 1 cultureel systeem (de westerse cultuur met in niet-westerse landen nog wat locale franje). Alles uiteraard onder leiding van het Westen, en dan met name de VS. Dat model heeft nu al drie enorme klappen gekregen. De aanslagen van 11 september 2001 lieten zien dat de westerse culturele dominantie in ieder geval door de islamitische wereld niet geaccepteerd werd. Daarna werden ook Rusland, China en India steeds zelfbewuster en trokken zich steeds minder van het Westen aan. De pogingen van het Westen om militair orde op zaken te stellen in moslimlanden (Afghanistan, Irak, Libië, Syrië) liepen op enorme mislukkingen uit. De wereldwijde financiële en economische crisis van 2008 en verder toonde het failliet van het neoliberalisme aan. De vrije markt leidde tot een puinhoop en staten moesten zich weer actief met de economie gaan bemoeien. En de Oekraïne-oorlog is de derde nagel aan de doodskist omdat het de terugkeer van geopolitiek, invloedssferen en oorlog heeft laten zien, zaken die ondenkbaar waren in het neoliberale globalisme. Daarmee is een wereld aan het ontstaan die in de negentiger jaren al werd voorzien door professor Samuel Huntington (van de “clash of civilizations”). Niet één geïntegreerde wereld zoals globalisten dat zo graag willen, maar een reeks van grote, culturele machtsblokken die hun eigen invloedssferen hebben. Elke wereldcultuur is de baas binnen zijn eigen machtsblok. Om grote oorlogen te voorkomen moeten die wereldculturen niet gaan rommelen in de territoria van andere wereldculturen. Oekraïne is zo’n gebied waar twee wereldculturen om concurreren. Het ziet er naar uit dat Rusland dat spel gaat winnen en Oekraïne weer in zijn invloedssfeer gaat brengen. Het Westen doet er goed aan op dit punt niet te escaleren en zich te richten op behoud en verdediging van het eigen territorium.

Oorlog marginaliseert klimaat Geplaatst: 05-03-2022

In mijn blog van 26 juli vorig jaar schreef ik al dat het onmogelijk is dat het klimaatbeleid constant de opperste aandacht kan vragen (wat nodig is om het te laten slagen). Na verloop van tijd zakt de interesse in. Ook verdwijnt het als thema als zich belangrijker problemen voordoen. Dat zagen we bij de coronacrisis en nu opnieuw bij de oorlog in Oekraïne. Het internationale klimaatpannel IPCC kwam afgelopen week met een nieuw rapport maar dat kreeg nauwelijks aandacht tussen al het oorlogsnieuws. En eigenlijk ook terecht, want het rapport bevat een aantal feitelijke missers en overdrijft sterk. Gesteld wordt dat “hele bossen in vlammen opgaan”, maar uit de statistieken blijkt dat de omvang van bosbranden de afgelopen eeuw (en ook in de afgelopen 20 jaar) is afgenomen. Er wordt geklaagd dat veel soorten in de toekomst uitsterven, maar dat komt slechts voor een klein deel door de opwarming. Bevolkingsgroei en daardoor uitbreiding van menselijke activiteiten en afname van natuurgebieden is een veel belangrijker factor. De opwarming zou zorgen voor minder productiegroei van de landbouw en daardoor tot honger en ondervoeding, maar CO₂ leidt juist tot vergroening en dus hogere productie. Ook is het niet zo dat de temperatuurstijging in de tropen net zo hoog is als elders. De opwarming is het sterkst aan de polen, het minst rond de evenaar. Als we bijvoorbeeld een opwarming van 2% krijgen is dat een gemiddelde voor de hele wereld. Voor de polen is het dan 3%, op de evenaar 1%. Niet een stijging die tot drama’s in de landbouw zal leiden. Ook is het rapport éénzijdig. Er wordt gewezen op extra hittedoden tijdens zomers, maar niet op de afname van sterfte door kou tijdens winters. En het aantal koudoden is veel groter dan het aantal hittedoden, zodat opwarming juist een positief effect heeft. Het rapport concludeert dat het klimaatgeld vooral uitgegeven wordt aan het beperken van de broeikasgasuitstoot en niet aan maatregelen om ons aan het nieuwe klimaat aan te passen. En dat laatste is juist het belangrijkste. Klimaatverandering is onontkoombaar, hoe krampachtig we het ook proberen te voorkomen. Daarom moeten we daarop voorbereid zijn.

Meer naar defensie Geplaatst: 03-03-2022

Na de constatering in mijn vorige blog dat een positief effect van de ellendige oorlog een versterking van de defensie zou kunnen zijn, werd ik op mijn wenken bediend. In het weekend maakte Duitsland, dat net als Nederland de afgelopen decennia liefst zo weinig mogelijk aan defensie spendeerde, bekend dat het budget in 2024 naar de afgesproken 2% van het BNP gaat en dat 100 miljard geïnvesteerd wordt in defensie. En twee dagen geleden droeg ons parlement de regering op te onderzoeken of ook Nederland deze kabinetsperiode naar 2% kan doorgroeien. Dat is op zich verheugend, maar onvoldoende. Net als Duitsland zullen we fors extra moeten investeren om de krijgsmacht op niveau te krijgen. Een paar ideeën: - Het aantal militairen uitbreiden van 40.000 naar 100.000. Dat zal niet kunnen zonder de dienstplicht opnieuw te activeren (voor jongens én meisjes). Degenen die ongeschikt zijn of gewetensbezwaren hebben moeten een maatschappelijke dienstplicht vervullen in bijv. zorg, onderwijs of welzijn. - Voor de landmacht 500 Amerikaanse Abrams tanks kopen à € 10 miljoen per stuk. - Voor de luchtmacht 150 F35’s bijbestellen à € 70 miljoen per stuk zodat het aantal toestellen op 200 komt. En de overgebleven 60 F16’s niet verkopen maar opslaan voor crisissituaties. - Voor de marine 2 kleine vliegdekschepen laten bouwen van de Spaanse Juan Carlos-klasse. Die kan 12 F35’s en 12 helikopters vervoeren. Geschatte kosten € 1,5 miljard voor 2 schepen. - Voor die vliegdekschepen 30 F35B’s kopen (speciale versie die verticaal kan opstijgen) à € 100 miljoen per stuk. - Daarnaast 6 Arleigh Burke-klasse destroyers laten bouwen die uitgerust zijn met het Aegis-systeem, het beste luchtverdedigingssysteem van de wereld. Kosten € 700 miljoen per stuk. - Tenslotte de huidige 4 Walrus-onderzeeërs, die op hun eind lopen, vervangen door 8 Amerikaanse Virginia-klasse onderzeeërs met nucleaire aandrijving. Die zijn essentieel om de zeeroutes te beheersen en kunnen vrijwel niet opgespoord worden. Kosten € 3 miljard per stuk. Totale materiaalkosten komen daarmee op bijna € 50 miljard. Dat is veel geld, maar het zijn éénmalige uitgaven en de schepen, vliegtuigen en tanks gaan decennia mee dus de investering kan ook over zoveel jaar afgelost worden. En voor de jaarlijkse exploitatiekosten is er de ruime begroting van 2%. Tenslotte: als Nederland voor 10 jaar € 35 miljard in het klimaat steekt, moet er voor 30 of 40 jaar toch ook € 50 miljard in onze veiligheid gestoken kunnen worden?

Oorlog begonnen Geplaatst: 25-02-2022

Het antwoord op de vraag uit mijn vorige blog kwam voor mij, net als voor iedereen, sneller dan verwacht. Poetin heeft besloten tot de grootste oorlog in Europa sinds 1945. Overbodig en schadelijk, zoals ik in dat blog uitlegde. Maar ondanks alle gejammer en veroordelingen die we nu in de media horen moet toch ook worden vastgesteld dat de westerse politiek totaal gefaald heeft. Er was geen enkele compromisbereidheid en halsstarrig werd vastgehouden aan het recht van Oekraïne om het Navo-lidmaatschap aan te vragen. Dat leidt nu tot een situatie waarin Oekraïners geen enkel recht meer hebben. Een catastrofaal resultaat van een extreem principiële opstelling. Deze grote oorlog weerlegt (opnieuw) het naïeve globalistische wereldbeeld dat we leven in een wereld van handeldrijven en vreedzame contacten waarin oorlog niet meer zou voorkomen. Het weerlegt ook de stelling van professor Steven Pinker die in zijn dikke boek “Ons betere ik” beweerde dat de wereld steeds beter wordt, steeds minder gewelddadig en dat oorlogen steeds minder voorkomen. Ik heb dat boek in mijn essaybundel al gefileerd, maar deze (zogenaamd onmogelijke) oorlog vormt voor hem de nekslag. We leven niet in 1 wereld met 1 systeem maar in een multipolaire wereld met meerdere grote wereldsystemen die fundamenteel van elkaar verschillen en enorme belangenconflicten hebben die regelmatig gewelddadig worden uitgevochten. En daarop moet je voorbereid zijn. Het mogelijk positieve effect in Nederland en de rest van de westerse wereld van deze crisis kan zijn dat we niet langer neuzelen over identiteitspolitiek, klimaat, Metoo en andere futiliteiten, maar ons weer concentreren op echt belangrijke zaken, zaken van leven en dood, van voortbestaan. In plaats van naar binnen gericht weer naar buiten gericht. Zaken als een sterke defensie, geopolitiek, een buitenlandse politiek met visie. Dan kan deze oorlog, ondanks alle ellende die zij veroorzaakt, toch nog iets positiefs opleveren.

Oekraïne-oorlog dreigt Geplaatst: 21-02-2022

Een oorlog tussen Rusland en Oekraïne lijkt elk moment te kunnen uitbreken. Het aantal Russische troepen aan drie zijden van Oekraïne’s grenzen is gegroeid richting de 200.000, troepen uit Siberië zijn overgeplaatst en veldhospitalen ingericht. Daarnaast zijn de oefeningen in Belarus, die afgelopen weekend zouden stoppen, voortgezet. In hetzelfde weekend werden oefeningen met de strategische (nucleaire) strijdkrachten gehouden. Ondanks alle druk weigert het Westen concessies te doen en in te gaan op Russische veiligheidseisen. Men verschuilt zich achter het formele argument dat een zelfstandig land (in casu Oekraïne) een aanvraag voor het Navo-lidmaatschap kan indienen. Dat mag zo zijn, maar de Navo is niet verplicht zo’n aanvraag te honoreren. Hogere veiligheidsbelangen (zoals de algemene veiligheid in Europa) gaan voor en kunnen tot een afwijzing van die aanvraag leiden. Zo’n verklaring zal Rusland de gevraagde garantie geven. De tweede Russische eis dat alle Navo-troepen uit de Oost-Europese landen teruggetrokken moeten worden gaat natuurlijk te ver. Het zijn Navo-landen en kunnen daardoor troepen van andere Navo-landen op hun grondgebied toestaan. Dit is dus een punt dat Rusland zal moeten slikken. Onderhandelen is geven en nemen. Wel kan de Navo beloven geen offensieve wapens in die landen te plaatsen, mits Rusland dat ook niet doet in bijvoorbeeld Belarus. Een akkoord moet volgens mij zeker mogelijk zijn als er van beide zijden goede wil wordt getoond. De vaak gehoorde bewering dat toegeven aan Poetin zal leiden tot meer eisen en intimidatie, bijvoorbeeld ten aanzien van de Baltische staten, is onrealistisch. Die Baltische staten zijn Navo-lid en een aanval van Rusland zal in zo’n geval tot een wereldoorlog leiden. Dat risico zal Poetin nooit nemen. Maar ook als het Westen koppig blijft hoeft Poetin niet tot oorlog te beslissen. De economische gevolgen voor Rusland van westerse sancties zullen enorm zijn, dus als het enigszins mogelijk is zal hij die moeten voorkomen. Daarom zou Poetin bijvoorbeeld éénzijdig een bufferzone tussen Rusland en de Navo kunnen instellen. Landen in die bufferzone (Finland, Belarus, Oekraïne, Georgië) mogen dan geen Navolid worden. Maken ze aanstalten in die richting dan is dat een casus belli voor Rusland en volgt een militaire aanval plus bezetting. Rusland maakt daarmee zijn positie duidelijk en die landen weten waar ze aan toe zijn. Omdat het geen Navolanden zijn hoeven ze in geval van oorlog niet op westerse steun te rekenen. Daarmee heeft Rusland zijn veiligheidsgaranties zonder een grote oorlog met enorme economische consequenties te hoeven voeren. De komende dagen (of weken) zullen laten zien of Poetin zo’n verstandige zet weet te doen.

Europees migratiebeleid Geplaatst: 04-02-2022

Eindelijk heeft de EU een begin van een Europees migratiebeleid geaccepteerd. Sinds de migratiecrisis van 2015 lukte dat niet door verdeeldheid. De zuidelijke landen wilden niet alle migranten opnemen die over zee binnenkwamen (hoewel ze dat volgens de Dublinregels moesten doen) en lieten de meesten doorreizen naar Noord-Europa. Een verdeling van de migranten over alle landen werd door Oost-Europa geblokkeerd omdat deze landen niemand wilden opnemen. Maar nu is dan een Frans voorstel overgenomen waarbij veel landen (vrijwillig) migranten van de zuidelijke landen willen overnemen en de landen die dat niet willen leveren geld aan de landen die wel migranten opvangen. Is het probleem hiermee opgelost? Slechts ten dele. Het Franse plan voorziet in een betere bewaking van de Europese grenzen, maar dat zal de stroom van bootjes niet kunnen tegenhouden, zeker omdat het terugduwen ervan (pushbacks) steeds meer kritiek heeft gekregen. Afgewezen asielzoekers moeten terug en daarbij gaat Europa dan 1 lijn trekken tegenover de herkomstlanden met “wortel en stok”, dus belonen en straffen. Maar die aanpak heeft tot dusver niet veel opgeleverd: slechts 20% van de uitgeprocedeerden gaat werkelijk terug. Het nieuwe plan zal mogelijk voorkomen dat asielzoekers door Europa gaan zwerven en telkens in een ander land asiel gaan aanvragen, maar de instroom zal niet kleiner worden en de uitstroom niet groter. Het blijft voor Derde Wereldbewoners aantrekkelijk om een bootje te nemen en naar Europa te varen. Wil je dat aanpakken dan zul je de Australische methode moeten invoeren. Daarbij wordt iedereen die op een bootje binnen komt in onaantrekkelijke kampen op kleine tropische eilandjes gezet. Wordt de asielaanvraag afgewezen dan krijgen ze de keus: terugkeren naar het herkomstland (het zijn immers geen vluchtelingen) of naar Cambodja of Vietnam gaan (landen waarmee Australië afspraken heeft gemaakt). Zo wordt een binnenkomst per bootje heel onaantrekkelijk gemaakt. In elke Australische ambassade kan verder een aanvraag voor politiek asiel worden gedaan, die dan daar behandeld wordt. Europa kan ook zo’n lijn kiezen. Bij elke EU-ambassade buiten Europa kan men politiek asiel aanvragen. Bij toekenning worden vluchtelingen verdeeld conform het Franse plan. Maar iedereen die illegaal per bootje Europa probeert binnen te komen wordt opgesloten in kampen op bijvoorbeeld Kreta. En als blijkt dat ze geen vluchteling zijn de keus: terug naar het herkomstland of naar een Derde Wereldland waarmee Europa een contract heeft gesloten en betaald krijgt voor de opvang. En die nieuwe, stevige aanpak natuurlijk heel duidelijk wereldwijd communiceren. Gegarandeerd dat de stroom bootjes dan heel snel zal opdrogen. Australië heeft het bewezen!

ChristenUnie "teleurgesteld" Geplaatst: 31-01-2022

De Tweede Kamer heeft afgelopen week besloten de vijf dagen bedenktijd voor een abortus af te schaffen. Dat was destijds in 1980 het compromis tussen christelijke en seculiere partijen om een abortuswet mogelijk te maken. CDA en ChristenUnie zijn nu “teleurgesteld” maar zij hebben deze situatie zelf mogelijk gemaakt door in het regeerakkoord akkoord te gaan met een vrije behandeling van ethische kwesties. Dat houdt in dat de coalitie het er niet over eens hoeft te zijn, maar dat de Kamerleden er zelf overeenkomstig hun geweten over kunnen beslissen. En aangezien de meerderheid al lang voor afschaffing van de bedenktijd was gaat dat dus door. Van het CDA hoefde met dit soort zaken toch al niet veel verwacht te worden omdat zij heel laks met christelijke waarden omgaat, maar de U-bocht die de ChristenUnie genomen heeft is opmerkelijk. Zij heeft altijd op het standpunt gestaan dat verdere versoepeling niet aan de orde mocht komen. In het vorige kabinet waren voor de lieve vrede ethische kwesties (naast abortus ook euthanasie) bevroren: die kwamen niet ter tafel. De partij was hier ontevreden over en stelde dat in een volgend kabinet echt dingen op deze onderwerpen binnengehaald moesten worden, anders zou men niet toetreden. Nu D66 de bedenktijd op de agenda wilde had de ChristenUnie kunnen toestemmen onder de voorwaarde dat de hele abortuswet dan ter discussie had moeten komen. Om bijvoorbeeld de 24-wekengrens ter discussie te stellen die internationaal gezien heel hoog is (in België en Duitsland is het 12 weken) of om het begrip “noodsituatie” (waarbij een abortus is toegestaan) nader te definiëren, want elke vrouw kan nu roepen dat zij in een noodsituatie verkeert. Maar de ChristenUnie heeft hiervan afgezien, waarschijnlijk omdat anders een nieuw kabinet met D66 erin onmogelijk zou worden. Ook op andere punten die belangrijk zijn voor de partij (euthanasie, koopzondag) heeft de partij niets binnengehaald. Het verlangen om opnieuw te regeren was kennelijk zo groot dat men alle christelijke wensen heeft laten vallen. Nogal ontluisterend voor een partij van mannenbroeders die altijd zo stellig en principieel is. En nu is de ChristenUnie dan “teleurgesteld” hoewel de uitslag van de stemming al bij voorbaat vaststond. Misschien teleurgesteld over het falen van de eigen politiek?

Acties cultuursector Geplaatst: 22-01-2022

De cultuursector had de afgelopen week ludieke demonstraties tegen de coronasluiting. Als Kapsalon Theater gingen schouwburgen, musea en concertzalen open om mensen te knippen of gymnastiekoefeningen te laten doen (wel toegestaan) en tegelijk een cabaretvoorstelling, muziekuitvoering of kunstbezichtiging mee te maken. Burgemeesters, die de zaterdag ervoor vergelijkbare demonstraties van de horeca hadden gedoogd, meldden nu kleinzielig van tevoren dat er ferm gehandhaafd zou worden. Die dreiging was hier in Deventer al genoeg om de theaters de geplande demonstraties te laten cancelen. Een beetje slap, want het kenmerk van demonstreren is dat het altijd tegen de gevestigde macht in gaat. In veel steden had de kunstsector gelukkig een steviger rug en gingen de programma’s door. Soms werd door de locale overheid ingegrepen, vaak ook niet. De burgemeesters zaten in een lastig parket en uitten hun onvrede in een brief aan het kabinet, waarin ze aangaven dat ze tegen hun zin tegenover hun burgers kwamen te staan. Burgemeester Femke Halsema van Amsterdam stond bovenaan de lijst van ondertekenaars. Ze had aangekondigd te moeten optreden tegen de recalcitrante cultuursector, want ze moest de Haagse regels volgen. Daar gaat ze echter nogal selectief mee om, want bij het ingevoerde boerkaverbod gaf ze al direct aan dat Amsterdam niet zou handhaven. Ze is vaker niet consequent. Een demonstratie van Black Lives Matter mocht doorgaan, want was “belangrijk”, demonstraties tegen het coronabeleid werden verboden. “Haagse regels” hanteert ze dus zoals het haar uitkomt. En kennelijk vindt ze cultuur dus niet zo belangrijk. Dat is iets wat in het algemeen opvalt in Nederland. De cultuursector wordt het eerst gesloten en het laatst geopend. Dat houdt duidelijk verband met de calvinistische cultuur van de Nederlander. Werken en geld vindt de steile calvinist het belangrijkste, de (zondige) sport en cultuur komen op de laatste plaats. Hoewel nog maar weinig mensen naar de kerk gaan zit de gereformeerde mentaliteit in het DNA van de Nederlander. In ons omringende katholieke landen of landen met een minder strenge vorm van protestantisme zie je dat de cultuursector gewoon open blijft. Ook boekhandels vindt men daar veel belangrijker dan hier en blijven open. Het zijn landen waar men cultuur essentieel vindt en niet, zoals hier, een overbodig toetje of een luxeverschijnsel. Tot schande van Nederland laten zij het verschil zien tussen beschaafde en onbeschaafde landen.

Mislukt overleg met Rusland Geplaatst: 15-01-2022

Na een week praten is er geen toenadering ontstaan tussen Rusland en het Westen over de spanning rond Oekraïne. Rusland zette hoog in bij deze onderhandelingen: niet alleen geen uitbreiding van de Navo in oostelijke richting, maar ook terugtrekking uit de voormalige Oost-Europese landen. Waarschijnlijk om in ieder geval iets uit de onderhandelingen te slepen, maar het Westen (in feite Amerika en de Navo, de EU speelt geen rol) was tot geen enkele concessie bereid. Opvallend is dat het Westen in het oude, globalistische wereldbeeld blijft steken. Dat werd dominant na de val van de Muur en kenmerkt zich door het idee van 1 unipolaire wereld, 1 systeem, met landen die allemaal samenwerken en handel drijven. Conflicten tussen die landen bestaan niet en als ze ontstaan worden ze door middel van overleg opgelost. Geopolitiek bestaat niet in dat wereldbeeld. De werkelijkheid is dat na de Koude Oorlog een multipolaire wereld is ontstaan van wereldculturen (het Westen, Rusland, China, de islamitische wereld, India etc.) met grote belangentegenstellingen die regelmatig botsen. Geopolitiek is aan de orde van de dag, maar naïeve globalisten, die alles door een roze bril bekijken, hebben daar geen oog voor. Daarom blijft het Westen maar volhouden dat Oekraïne zelf moet kunnen beslissen of het Navo-lid wordt of niet. Een realistisch wereldbeeld dat uitgaat van wereldculturen met grootmachten die een eigen invloedssfeer hebben accepteert dat zoiets niet kan. De VS beheersen ook hun achtertuin in Midden-Amerika en accepteren niet dat daar vijandige regimes ontstaan. Zo kunnen het Westen en Rusland ook afspreken dat er bufferzones komen tussen hun territoria. Finland, Belarus, Oekraïne, Georgië en Armenië zouden die bufferzone kunnen vormen. Die landen blijven zelfstandig en zouden EU-lid kunnen worden (Finland is het al), maar geen Navo-lid. Dat geeft Rusland een veiliger gevoel waarna verdere afspraken over ontspanning en samenwerking gemaakt kunnen worden. De huidige koppige, compromisloze koers van het Westen gaat mogelijk tot een groot militair conflict leiden en dan zijn we er veel slechter aan toe.

De lessen van de Capitool-bestorming Geplaatst: 08-01-2022

Afgelopen week werd herdacht dat een jaar geleden het Capitool in Washington door een meute Republikeinen werd bestormd. De polarisatie in de VS sinds die tijd leidde tot veel bezorgde commentaren in de media over de toekomst van de Amerikaanse democratie. Ook in Europa maken de elite en de media zich druk om populisme, polarisatie, verruwing en de invloeden daarvan op politiek en democratie. Buiten beschouwing blijft meestal dat de politieke elite die ontwikkelingen zelf heeft veroorzaakt. Het neoliberalisme was de lievelingsideologie van de elite sinds 1980 en na de val van de Muur sloot ook links zich hierbij aan. Met zijn extreme kapitalisme en globalisering leidde dat tot grotere ongelijkheid, onzekerheid en slechte en laagbetaalde flexbaantjes. De verzorgingsstaat werd tegelijkertijd afgeslankt en de sociale zekerheid verminderd waardoor steeds meer een harde, asociale maatschappij gecreëerd werd, goed voor de winnaars die hun welvaart spectaculair zagen groeien, maar heel slecht voor de verliezers (en dat was een veel grotere groep). Vanaf ongeveer dezelfde tijd (of al iets eerder) heeft de elite ingezet op massa-immigratie van vooral mensen uit niet-westerse culturen en de daardoor ontstane multiculturele samenleving. Dat heeft geleid tot enorme problemen en spanningen (meer dan de helft van de criminaliteit wordt inmiddels veroorzaakt door allochtonen) terwijl de autochtonen hun cultuur zien verdwijnen (Zwarte Piet) en een gevoel van vervreemding ervaren. Die twee grote ontwikkelingen hebben ertoe geleid dat grote massa’s mensen, vooral autochtonen uit de onderklasse en de middenklasse, zich steeds minder thuis voelen in de samenleving, steeds minder vertrouwen hebben in de overheid en steeds meer onvrede opbouwen. Dat zij door de elite bestraffend worden toegesproken en minachtend “deplorables” worden genoemd vergroot de aversie alleen maar. De gefrustreerden leven zich agressief uit op sociale media en stemmen massaal op populistische partijen waardoor de elite helemaal door het lint gaat. Zij kijkt echter alleen naar de symptomen en niet naar de oorzaken waardoor oplossingen buiten bereik blijven. Stoppen met neoliberalisme, hyperkapitalisme en globalisering is een eerste noodzakelijke stap. Weer een goede verzorgingsstaat opbouwen met een goed werkende, betrouwbare overheid. En als tweede stap stoppen met massa-immigratie en de multicultisamenleving. Vrijwillige remigratie stimuleren en de westerse cultuur als dominante cultuur herstellen. Alleen dan kan het vertrouwen van de massa herwonnen worden en de democratie in de toekomst veilig gesteld.

Oorlogsjaar 2022? Geplaatst: 01-01-2022

Erg hoopvol is 2022 niet begonnen. De coronacrisis ettert door zonder het perspectief dat we er dit jaar vanaf komen. Daarnaast is de wereld gevaarlijker geworden dan die in de afgelopen dertig jaar was. Dat komt vooral door de botsingen tussen het Westen enerzijds en Rusland en China anderzijds. Rusland voelt zich bedreigd door het oprukken van het Westen in oostelijke richting. Poetin dreigt nu met militaire actie in Oekraïne als er geen duidelijke westerse concessies komen. Binnenkort wordt hierover overlegd tussen de VS en Rusland. Typisch en kenmerkend dat de EU hier niet aan mee doet, terwijl het toch vooral een Europese zaak en een Europees belang is. Maar het toont aan dat de EU politiek en militair geen wereldmacht is en dus geen rol speelt bij dit partijtje geopolitiek armworstelen. Wil de EU op dit niveau meedoen dan zal het zijn defensie-uitgaven fors moeten verhogen en een Europees leger moeten vormen dat zonodig los van de Navo kan opereren. In het Verre Oosten is China steeds agressiever aan het optreden. Dat blijkt uit de genocidale aanpak van de Oeigoeren in de westelijke provincie Xinjiang, het onderdrukken van de vrijheid in Hongkong en de expansie in de Zuid-Chinese Zee. Maar ook steeds meer uit de intimiderende aanpak van Taiwan. Mogelijk dat het geduld van China hier opraakt en men op korte termijn een aansluiting bij het vasteland wil forceren door een invasie. Net als in het geval van een inval in Oekraïne kan het Westen hier weinig tegen doen. Taiwan militair te hulp schieten betekent oorlog met China en is dus veel te riskant. Hooguit kan de VS zijn onderzeeërs een invasievloot laten torpederen, omdat niet vast te stellen valt of die schepen niet door Taiwanese duikboten tot zinken zijn gebracht. Maar de vraag is of ze voldoende transportschepen kunnen vernietigen om de invasie te laten mislukken. Economische sancties tegen China zullen vooral negatief uitwerken voor het Westen omdat wij afhankelijk zijn van Chinese industrieproducten. Duidelijk blijkt dat het geopolitiek een strategische blunder was om zoveel van onze productie over te hevelen naar lagelonenlanden als China. Die productie moet teruggehaald worden, maar dat is een proces dat decennia zal vragen en voorlopig dus geen perspectief biedt. President Macron van Frankrijk, die vanaf vandaag het EU-voorzitterschap heeft overgenomen, heeft een ambitieus plan om Europa op zowel economisch als militair terrein sterker en autonomer te maken. Een goed initiatief dat echter op korte termijn nog niet veel kan opleveren. Zowel bij een oorlog in Oekraïne als om Taiwan kan Europa dus niet veel meer doen dan verbaal protesteren en verbijsterd toekijken. Laten we hopen dat het dit jaar niet zover komt.