Recensies


Verslag van een reis door India en door de geest, op weg naar de beantwoording van de vraag: waarom reist men toch? Dit reisboek is anders. Het afficheert zich als een anti-reisboek. Niet de bekende euforie en warme vriendschappen maar een andere kant van het land: bureaucratie, gezeur, gebedel, smerigheid, chaos, ergerniswekkende toeristen. Maar toch ook weer niet helemaal anders. Ook dit is een ego-document en de schrijver doceert en verhaalt over zijn bevindingen en belevenissen. Het gaat over India maar door de filosofische benadering had het overal kunnen spelen. De auteur denkt na over de zin van toerisme en reizen, bespreekt de geschiedenis van het toerisme, analyseert en ontraadt feitelijk het reizen. Bespiegelend reist hij per trein door Noord-India (routekaartje). Hij brengt zijn gedachten goed formulerend en soms geestig onder woorden, nu eens ironisch, dan weer cynisch, hier en daar een metafoor, soms nogal wijdlopig maar getuigend van eruditie en belezenheid. Niettemin valt ook een en ander over India te vernemen. Schilderij met trein van Turner op kaft.

Nederlandse Bibliotheek Dienst


Groeskamps reisverhaal, regelmatig onderbroken door kritische en diepgaande bespiegelingen over het reizen op zichzelf, leest als een trein.

Rotterdams Dagblad


Anti-reisboek van “de Nederlandse Paul Theroux”.

De Gelderlander


Zou een reisjournalist artikelen schrijven zoals Evert Jan Groeskamp dat zou willen, dan denk ik dat een hoofdredactie heel gauw dergelijke artikelen zou weigeren. (…) Wat heeft die jongen toch losgemaakt, er wordt nu alweer aandacht aan besteed. (…) Het moet een heerlijk gevoel van macht zijn om een boek in eigen beheer uit te geven. Niemand die op je vingers kijkt, geen eindredacteur, dus geen – anders dan grammaticale – correcties. Wat je wilt zeggen doe je dan ook. Op tenen trappen, schofferen, onzin uitkramen en dan duivels lachen in je vuistje. Natuurlijk moet er voor het tegenwicht ook iets positiefs in staan. Vooruit dan maar.

Tourjournaal